Bracka

Na pó³nocy Å?ci¹³ mróz, z nieba spad³ wielki wóz
Przykry³ drogi, pola i lasy
MyÅ?li zmarz³y na lód, dobre sny zmorzy³ g³ód
Lecz przynajmniej siê mo¿na przestraszyæ
Na po³udniu ju¿ skwar, miêkki puch z nieba zdar³
Kruchy pejza¿ na piasek przepali³
Jak upalnie mój Bo¿e, lecz przynajmniej byæ mo¿e
Wreszcie byÅ?my siê tam zakochali

Ref: A w Krakowie, na Brackiej pada deszcz
Gdy koniecznoÅ?æ istnienia trudna jest do zniesienia
W korytarzu i w kuchni pada te¿
Przyklejony do Å?ciany zwijam mokre dywany
Nie od deszczu mokre lecz od ³ez

Na zachodzie ju¿ noc, wci¹gam g³owê pod koc
Raz zasypiasz i sprawa jest czysta
D³onie zapleæ i z³ó¿, nie obudzi siê ju¿
Lecz przynajmniej raz mo¿esz siê wyspaæ
JeÅ?li wra¿eñ ciê g³ód zagna kiedyÅ? na wschód
Nie za d³ugo tam chyba wytrzymasz
Lecz na wschodzie przynajmniej ¿ycie p³ynie zwyczajniej
S³oñce wschodzi i dzieñ siê zaczyna

Ref: A w Krakowie na Brackiej pada deszcz
Przemêczony i senny zlew przecieka kuchenny
Kaloryfer jak mysz siê poci te¿
Z góry na dó³ ka³u¿e przep³ywaj¹ po sznurze
Nie od deszczu mokre lecz od ³ez
Bo w Krakowie, na Brackiej pada deszcz
Gdy zagadka istnienia zmusza mnie do myÅ?lenia
W korytarzu i w kuchni pada te¿
Przyklejony do Å?ciany zwijam morke dywany
Nie od deszczu mokre lecz od ³ez