Boom Bap Sessions #02

[Nakarat]
Büyüdükçe kanım akıyor gri
Bu soğuk ve arsız şehir gibi
İnsan doymuyor dostum insan bir zehir
Ama inanırsan belki dünya biraz daha yaşanabilir

[Verse]
Manzaralar gri şehir nazarında insanın
Yaşadığın memleket dökülmüş yaprakların bir yanı
Hatıralar üflediğin pakette son dalın
Hiç kimse hissetmeyecek sende kopan senin feryadını
Yüzün darmaduman ümit darmadağın
Küçük bir çocuksun oyun hayatı algıladın
Büyüdükçe anlaşılır yaşanmışlığın ağırlığı
Omuzlara yük bilinir her gidenin zamansızlığı
Yaşlanır her şey akrep yelkovan yarışında
Saat sekiz buçuk yola düşmek için ayıldığında
Metropole senkronize hayatlara alıştığında
Onlar gibisindir artık yorgun düşüp yığıldığında
Ve akşam saatleri gün batımı esnası
Bu kalabalıklar tükenmiş umutların mezbahası
Zaten vakit gecikmiştir her şey için
Körlere renk tasvirine denk hayat gariptir velhasıl

[Nakarat]
Büyüdükçe kanım akıyor gri
Bu soğuk ve arsız şehir gibi
İnsan doymuyor dostum insan bir zehir
Ama inanırsan belki dünya biraz daha yaşanabilir