Bonden Og Kråka

Mannen, han gjekk seg i vedaskog
Heifara, i vedaskog
Då sat det ei kråke i lunden og gol
Heifara. Falturilturaltura

Mannen, han tenkte med sjølve seg
Heifara, med sjølve seg:
Å tru no den kråka vil drepa meg?
Heifara. Falturilturaltura

Og mannen, han spente sin boge for kne
Heifara, sin boge for kne
Så skaut han den kråka så ho datt ned
Heifara. Falturilturaltura

Så spente han føre dei folane tolv
Heifara, dei folane tolv
Då køyrde han kråka på låvegolv
Heifara. Falturilturaltura

Av skinnet så gjorde han tolv par skor
Heifara, tolv par skor
Det beste paret det gav han til mor
Heifara. Falturilturaltura

Og kjøtet, det salta'n i tynner og fat
Heifara, i tynner og fat
Og tunga den hadde'n til jolemat
Heifara. Falturilturaltura

Av tarmane gjorde han tolv par reip
Heifara, tolv par reip
Og klørne dei brukte'n til møkkagreip
Heifara. Falturilturaltura

Av augo så gjorde han stoveglas
Heifara, stoveglas
Og nakken den sette'n på kyrkja til stas
Heifara. Falturilturaltura

Av nebbet så gjorde han kyrkjebåt
Heifara, kyrkjebåt
Så folk kunne ro både til og frå
Heifara. Falturilturaltura

Og hjartet det satt' han på fiskekrok
Heifara, på fiskekrok
Og ingen har sett slik ein fisk han drog
Heifara ! Falturilturaltura

Og da det så ikkje var meir å ta;
Heifara, var meir å ta
Så drog denne kar'n til Amerika
Heifara ! Falturilturaltura

Og den som 'kje kråka kan nytta så
Heifara, kan nytta så
Han var ikkje verd 'e ei kråke å få
Heifara. Falturilturaltura