Bitter en Bot

Vader, vader, bespaar je de ellende
Droom niet van de wederkomst
Je zou op slag alweer gaan drinken
En dat is toch van 't allerdomst

Je hebt geleden, alweer de Liefde
De hang naar wat bewondering
't Was niet genoeg
Geen een van beide
Dan werd het maar verbittering

Bitter en bot, oh
Bitter en bot
Dat werd je stempel
Dat werd je lot
Ik bid tot de hemel
Moeder van God
Maak me niet bitter
Zo bitter en bot

Vader, vader, we hebben zo gelachen
Is dat geen troost
Is dat geen strik
Rond al die bittere gedachten
Net als huilen
Heel geschikt

Melige absurditeiten
Ik kwam niet bij, je bleef erin
De kunst om even te vergeten
Heerlijke herinnering

Bitter en bot, oh
Bitter en bot
Dat werd je stempel
Dat werd je lot
Ik bid tot de hemel
Moeder van God
Maak me niet bitter
Zo bitter en bot

Vader, vader, je liet je te vaak leiden
Naar het moeras van Lelijkheid
De Schoonheid was de an'dre kant op
Verkeerde plaats, verkeerde tijd

En toch, je maakte zelf de keuzes
Men is toch in die keuze vrij
Misschien ben ik hierin onnozel
Misschien, vergis ik mij

Bitter en bot, oh
Bitter en bot
Dat werd je stempel
Dat werd je lot
Ik bid tot de hemel
Moeder van God
Maak me niet bitter
Zo bitter en bot
Maak me niet bitter
Zo bitter en bot