Bir Umut Uğruna

(Verse 1)
Uzak kalırdı yakınlarım hislerimde pervasız
Aynı sofrada içtiğim pisliklerde refahsız
Dermansız bir acıda yürüyemedim dumansız
Hala da yürümeye çalışıyorum yolda hummalı

Bi kaç bozuk kafiye ve kafası bozuk bir mc
Kederlenmiş berbat halde yazdığım his hepsi (hepsi)
DMC veya Pac’tı zamanında en iyisi (en iyisi)
Çünkü yazığım satırların sahibi el iyisi

Verdiğim savaşı bilmeyenler buna saçmalık der
Her gördüğüm zorlukta geri kaçmalıydım len
Adım çıktıysa eğer dokuza kaçamam çok uzağa (çok uzağa)
Bi gün geri gidersem hançeri bana sokun lan (sokun)

Umudum çok yok ama var az olsa bile (az)
Korkum yok paranoyamdı beni bitiren (paranoya)
Cüzdanımı bitirendi sabah aldığım iki paket
Yaşamaya çalışıyorum Bir Umut Uğruna (aha)

(Verse 2 )
Görmek istemememdi seni gömmek istemem (aha)
Yazabilirdim tabi seni görmek istemeden (istemem)
Sanırım hayat bana on gömlek üst beden (xxl)
Yoksa nasıl hareket edebilirim insanları üzmeden

Bi müziğe aşıkken odama doğmuyordu güneş (güneş)
Ta ki bugün ki gözümde soluyordu dün hep (dün hep)
Soluyordum sürekli kadminyum ve arsenik
Farkındayım bu kafam eskiye göre daha az yeni (yeni)

Stresten oldu Arveles beynimin bi askeri (askeri)
Siyami Ersek hastanesi olacak benim tek evim (aha)
Çok severdim insanları bu yüzden hep kaybettim (kaybettim)
Gücümü sarfettim kaybettim geri sarfettim (ahhh)

Eklemimde zedelenme ciğerimde küçülme (küçül)
Psikolojimde bozulma hislerimde bitişte (ahhh)
Kendimi bitirerek yolumu tamamlıyorum (tamam)
Sadece bekliyorum Bir Umut Uğruna