Bir Ümidim Yok

Bir ümidim yok hiç önemi yok anladım aslında derdimiz tamamen kendimizle
Büyüdüğümü fark ettim anneme yalanlar söylerken aynada küçülünce
Düşününce ondan bir başkası örtmedi üstümü üşüyünce
Yaktım yorganları pire için, hayatım iyiydi 'gel' demese

Her meselede bir nefes almak isteyip çocuk oynadı bitikleri
Duvarlar üstüme geldi bu delilik basbayağı değil klostrofobi
Durumum iyi mi hiç sorma insanların içinde olmak hiç istemedim
Ama hiç kimse de çıkıp sormadı ki zaten ne istediğimi

Bu şarkım hayata 1-0 ekside başlayanlara
Sıva paça - dere çamur, gözünü kapatıp yürü paşam
Gözünün yaşına bakmaz kader afran tafran boşa
Bir şey istiyorsan hiç bekleme koş al
İçinde haini barındırma, koynuna sokmuşsan vay haline

Bir daha denemek için fazla yaşlandım sanırım yuttum sözlerimi
Düşleri kenara bırakıp yürürüm duramam giderek babama benzerim
Solumdan uzatılıyor bir çiçek, zararlı her şeyi hissederek
Düşüncelerimin içinde biri var o ben değilim velet

Tanımıyom aynadakini, hiçbir şey her şeyi kaybetti şu an
Akrabalarımla bayramdan bayrama buluşup çekincez mutlu fotoğraflar
Üstümde babamdan kalan bir montla oturdum kalantor adamlarla
Eksildik günden güne parçalarımızı verip bi kadına