Bir Ben

[Verse 1]
Çok insan tanıdım açıkçası bu bir ilk
Duygularım geçmişte olmadığı kadar yerinde ve keskin
Yazdığım tarih elimde cebimde yan yana kurallar etik
Geçitler bana içlerinden kimileri gibi
Ses o kadar yüksek ki kulaklığımda
Saz söze yaz kışa dondu hayallerimdeki kıyılarda
Yetenek değil biz onun adına duygu deriz dinlediklerinde
Çalandan ne sensin ve benim bu olanlarda
Ufkun kadar yazabilirsin tekrarlamaya gerek var mı
Saygısızları affetmeye yeterli gücün var mı
Dar mı bu yollar sana ne kalır sabaha kar mı?
Bunları yazalım vakit aktı bizi de aldı yanına
Ne ülkemde yaptığım müzik
Yurtdışındaki külterlere benzesin istedim
Ne onlar gibi yasamak
Biz profesyoneliz zannettim herhalde bu evden
Es geçtim onca yalan haberi
Müzik dediğin her mecliste varken
Biz niye bu kadar birlik falan kelimeleri
Kandınız güzellerim
Yalansa yalan deyin
Biraz cesaret edin

[Verse 2]
Tavsiyelerim en ufak fısıltıdan seri
Bu bedeni çevreleyemecek kadar derin
Acılar bıçak yarası gibi etimi kemirir
Soruları karşılayan cevaplar bu siyah kuşak kemerin
Hakikat, aç gözünü bu yoldan
Kaç arkadaşın barikatın arkasında
Dizlerimin üstünde kimse gormeden ağlar
Sözlerimin ucu evrenin sonsuzluğu kadar ardı ardına
Ve o şen günler gelir simdi aklıma
Ne olursa olsun gurur nerede kanka
Ne 3-5 kuruşa kendimi rezil ederim
Senaryoların en kralı benim elimde yalvarsan da
Bak dun aksam kimler ayrrıldı yine aramızdan
Yine yanlış yollar
Yanlış yollar kardan soğuk bir gece gibi sırtın ağlarında
Neresinden baksam dedim gene olmazsa
Sözler, coşkuları anlatamayan bir engin deniz
Ölü hücrelerden dolu bir beyinden gelir
Gözler içindeki bebeği yitirir
Soğuk serin bir bakış açısında yükseldikçe yükselir