Bir Ateistin Gözyaşları

[Verse]
Yavru kuşlar, adada kaldı
Fosil başlar, arada kaldı
Dalda taşta, yuva yapardı
Karda kışta, kürk arardı

Bir ağaçtı, meyve oldu
Tohum düştü, gözüm doldu
Şaha kalktı, eline aldı
Taş, silahla önder oldu

Gece bi' baktı gökyüzünde yıldız aynı koç gibiydi
Anlamını da bilmeden bi’ hikmet acaba var mı dedi ve
Ateşi çaldı bir ağaçtan, ağaç ağladı, ağaç anladı
Bu bir sonun sadece başlangıcıydı

İnsan ateşi taşıdı kimisi yaktı odunu
Çünkü buzul çağıydı ve
Çok soğuktu kürkü yoktu
Yokluğun korkusuyla ölümü reddedenin
Mağarasında gördüm inancın özünü
Sorunun çözümü; mağaralarda yazılar
Duvarda el izi var

Tohumu saklamazsam elimden alırlar
Güven bana, bir yıl ara verip de gel
Bir bak, ahanda sana ilk tarla, gel hakim ol bu toprağa
Çevir çiti kızan kızar, bura senin oyun bozar
Gelen geçen bakar, bi' buğday ister almak için istediğini yapar
Yemeği olana halk tapar

Borçlu tüm bu köy sana, hesap sormak sormak ayıp
Hesap tutmak için para, verir bir bir sayıp
Verdiğini hatırlar taşları boyayıp
Şehirleşme başlıyor da; medeniyet kayıp
Söyle şarkını köyün ortasında ateş yakıp

[Nakarat]
Kaç kişi yakılacak kazıklarda
Kaç kafa kopacak kılıcın altında
Kaç kişi gerilecek çarmığa
Kaç kişi patlatacak arabasını acaba
Kaç sefer yapacağız kutsal toprağa
Kaç kişiyi gömeceğiz belden aşağıya
Kaç kurban daha gerekli
Söylesene kaç insan ölmeli

Kaç kişi yakılacak kazıklarda
Kaç kafa kopacak kılıcın altında
Kaç kişi gerilecek çarmığa
Kaç kişi patlatacak arabasını acaba
Kaç sefer yapacağız kutsal toprağa
Kaç kişiyi gömeceğiz belden aşağıya
Kaç kurban daha gerekli
Söylesene kaç insan ölmeli