Biełyja chvali

[Kuplet 1]
Bačyŭ son ja siońnia: znoŭ staju na rodnaj hlebie čornaj
Ledź pračnuŭsia, a najavie — karabiel na biełych chvalach
Kožny viečar šepty čuju praz salonaje pavietra
Kožny dzień adčaju homan: ci my vierniemsia dadomu?

[Pradprypieŭ]
Tam pamiž zorak u biełaj race stała vadzica zialonaj atrutaj
I kolki zakonaŭ ty ni napišy, niabožčykam nie dapamohuć statuty
Naščadki pakinuli soniečny kraj i pabudavali draŭlanych płytoŭ
Kab žyćcio pralacieła na chvalach bialutkich i chtości adnojčy viarnuŭsia damoŭ

[Prypieŭ]
Ja nia maju bolej serca, ja nia čuju śpieŭ kachanaj
Na moj zaklik adhukniecca tolki hrukat sumnych vod

[Kuplet 2]
Znoŭ načnyja mary: žarabia z uśmieškaju na tvary
Budzić čyjści kryk daloki, ciažka dychajuć abłoki
Sonca nie prabjecca, viecier unačy nia daść sahrecca
Biełaj stollu davić nieba — ci ja byŭ žyvy, ci nie byŭ?

[Instrumentał]

[Kuplet 3]
Ja ŭzhadaju niabiosaŭ błakit, bezavy smak u sałodkim pavietry
I prodkaŭ dalokich mahilny hranit u lesie na tryccać druhim kiłametry
My nie ŭratavali kvitniejučy kraj, i naš cieraz mora idzie karavan
Dzie pamiž biełym niеbam i biełymi chvalami ścielecca ščylny kryvavy tuman

[Prypieŭ 2]
Ja nia maju bolеj serca, ja nia čuju śpieŭ kachanaj
Kožny z nas pa voli śmierci abiarniecca biełaj chvalaj

[Bridž]
Ja ničoha nia baču, ja ničoha nia čuju
Nia vieru ŭ chłuśniu ja starych zapavietaŭ
Ja tolki płaču, tolki kamień tvoj całuju
I kožnuju noč budzie recha pytacca:
Dzie ty, dzie ty, dzie ty, dzie ty?
Dzie ty?

[Prypieŭ 3]
Ja nia maju bolej serca, ja nia ŭspomniu śmiech kachanaj
Jak ziamla maja zaviecca za kryvavym, za tumanam
Dzie nia treba budzie płakać, dzie nadzieju zachavali
Dzie pryśnicca mnie čaroŭny karabiel na biełych chvali