Białe klisze

[Zwrotka 1: Poszwixxx]
Szolce, czteropiętrowce, szare wieżowce
Lata były piękne, kiedy byłem małym chłopcem
Chciałem mieć to co chce, spojrzenia obce, dorosłe
Z tylu rzeczy wyrosłem, kiedyś będę ojcem, kiedyś...
A kim chcę być, życie przeżyć, w siebie uwierzyć
Mierzyć siły na zamiary, ale szerzyć horyzonty stale
Nie wszystko na jedną skale, zostać sam jak palec
Płyną lata wspaniałe, zaspałem, show dalekt
Kruszą lata, złapałem w porze prywatny transparent
Moja praca, pęd na kaca zwalcza strogi
Wpadasz w nałogi, instynkt wrogi
Twardej nogi strach żyście ozdobi
Życia wymogi, progi przekraczane fartem
Odpowiedź znajde, przede mną drzwi otwarte...
Wszystko traktować pół serio, pół żartem
Życie jest warte poświęceń, więcej, więcej...
Prędzej, prędzej, zmęczone ręce, zmęczone serce
Na oślep pędze z sensem, weź prosperuj lawisze piętra z parteru
Szukaj drogi do celu, by nie przepadła tak jak u innych wielu

[Refren x2: Poszwixxx & Iza]
Tyle chwil bezcennych nie na sprzedaż
Ile gwiazd świecących jak srebrny medal
Ile, ile pozostaje bez odopiwedzi
Rzeka marzeń tylu ludzi co w ich sercach siedzi
Tyle chwil bezcennych nie na sprzedaż
Tyle gwiazd świecących jak srebrny medal
Tyle pytań pozostaje bez odpowiedzi
Rzeka marzeń tylu ludzi co w ich sercach siedzi

[Zwrotka 2: Poszwixxx]
Ciągle piszę, to z życia piszę
Wiatr przerywa ciszę, mokre ulice, kamienice
Jestem widzem- widzę, lata licze, nieuwierzycie, widzicie?
Gdzie granice rozsądku, szczęścia przylądku
Raz jestem w porządku może ze mną bądź tu
Przy mnie, zawsze zimnie, jakże to życie, świat
Twój szlak, w chuj pytań, odpowiedzi brak
Podpowiedzi kra, uczuć gra, prawdowspółczuć
Powiedz, od lat ten sam szary wieżowiec, wiedz tak
Aby dobyć, co więc mam zrobić, powiedz...
Podpowiedz jak, czy warto [?]
Czy przegrasz? (nie wiem) wygrasz? (nie jestem pewien)
Wygnasz z siebie zło, pomożesz w potrzebie
To dobrze, mądrze, do kogo to dotrze ma za dobrze
Pytań bez odpowiedzi
Rzeka marzeń tylu ludzi co w ich sercach siedzi...

[Refren x2: Poszwixxx & Iza]
Tyle chwil bezcennych nie na sprzedaż
Ile gwiazd świecących jak srebrny medal
Ile, ile pozostaje bez odopiwedzi
Rzeka marzeń tylu ludzi co w ich sercach siedzi
Tyle chwil bezcennych nie na sprzedaż
Tyle gwiazd świecących jak srebrny medal
Tyle pytań pozostaje bez odpowiedzi
Rzeka marzeń tylu ludzi co w ich sercach siedzi