[Verse 1]
Neresinden başlasam eksik kalır bi’ yer
Sanki eser derinden bi' rüzgar ve ruhum alır gider uzaklara
Alıştım tuzaklara istemeden
Bilmem ki kaçıncı sefer bu hangi iskeleden?
Uyumak değil işten hem de hiçbi' neden yokken
"Yaşamak nedir?" dedim yaşayan hiçbi' beden yokken
Gözümden aktı yokluğun içimde kalmamışken
Bu kadar konuşmazdın hiç içinde kalmamış ben
Rüzgarda savrulurken karanlıkta kaybolurken
Umrunda değildi hiç tek bi' sözle mahvolurken
Sesimin çıkmadığı kadar şimdi çığlıklarım
Birer birer döküldü bak yazdıkça sustuklarım
İnan sikimde değil insanların konuştukları
Bi' an gözüm karardı oysa bugün oruç tutmadım
Tanrım affet beni sadık bi' kul olmadım sana
Koca bi' çocuğum ben adam olamadım daha
[Nakarat x2]
Daralıyorum
Bunalıyorum
Bi' türlü çıkış yolu bulamıyorum
Yapamıyorum
Kaçamıyorum
Yeter artık verin beni bana!
[Verse2]
Odamı aydınlatır sabah ışıkları bugün
Otuza dayadığım merdiveni de attım dün
Cebimde yok metelik şan, şöhret, para, ün
Zamanı geldiğinde de elbet biter bu güz
Sevdiğim küs halime çünkü yok bi' yarınım
Söylemiştim ama düşünmedim yarınları
Kayboluyorum içinde yarınların
İşe yaramıyor kimsenin yardımları
Belki de yalnızlaşıp
Biraz herkes gibi yaşa
Yarın kalır yine sana
Yaşayamadım dünleri doya doya
Şu koca kafamın içi dolu paranoya
Bu Kasım da sensiz geçti baba
Aynı geçen diğer sekiz Kasım gibi yok tarifi
Kaybettim henüz bulmamışken kendimi
Zamana bırakmak tek seçenekti çare değil
[Nakarat x2]
Daralıyorum
Bunalıyorum
Bi' türlü çıkış yolu bulamıyorum
Yapamıyorum
Kaçamıyorum
Yeter artık verin beni bana!