Ben Kedim Yatağım

[Bölüm]
Özledim koynunda uyanmayı
Yarı baygın sabahlara
Hiçbir şey düşünmeden
Konuşmadan
Dalıp gitmek uzaklara
Sonra düşmek ölüm gibi
Uçurumlara

[Nakarat](x3)
Ner'desin, sesin ner'de?
Kirpiğinden düşen hüzün
Hâlâ yerde
Hepsi boş
Kazanmalar, başarmalar
Dilediğim onaylanmalar
Yoksun
“Haklıydı” diyorum soranlara

Ve karanlık
Perde perde sönerken
Gün seferden dönerken
Başlar aynı tören

Hayat bıraktığı yerden
Tüm hızıyla dönerken
Ben onu seyrederken
Çıkar gelir akşam

Ben, kedim, yatağım
Çok şikayetçiyiz senden