Ben Her Şeyden Caydım

[Giriş]
Ben her şeyden caydım, yetmez mi?
Bu nasıl bir iş, söyle, ha?

[Nakarat]
Bu yük nasıl taşınır, söyle
Gel etme
Ben her şeyden caydım, yetmez mi?
Bu nasıl bir iş böyle?
Bu yük nasıl taşınır, söyle
Gel etme
Ben her şeyden caydım, yetmez mi?
Bu nasıl bir iş böyle?

[Bölüm 1]
Boş ver beni, bu defa hiç hoş gelmedim
İçim aynı ateş gibi, volkan gibi kaynar benim
Kalkar derim
“Kendimi üzmek için çok nedenim var da
Nedеn kendime gelmеk için bir tek bile nedenim yok” dedim ben kendime
“Boş ver” dedim
Yaşadığım her gün için bir kez öldüm ben
Bu hayat mı? Cevap ver
Hayır mı? Yazık mı?
Çoktan yazıldı, kaderimi yaşıyorum
Anladım, çoktan yanıldım
İkimizin yan yana olması imkansız
Nasıl insansın, bre insafsız
Benim hüsranım nasıl olur da açabilir doymayasıca o iştahını?
Neden her günüm aynı?
Neden her biri diğerini kopyası
Benim ağlayacak göz yaşım kalmadı
Senin için kaçıncı damla bu saymadım
Her şeyi kendime sakladım
Bunları kimseye anlatmadım
Islanmadı senin yastıkların
Yaptıkların yeter
Ahvalim daha beter olamazdı…
Belki de kendime başka bir yol bulup oradan gitmeyi denemeliyim
Hadi oldu da bir sona vardım diyelim
Ben senin olmadığın sonu neyleyeyim?
Ben her sona hazırım
Hiçbiri sensizlik kadar korkunç değil
Ya da boş ver beni
Ben doğmadan öğrenmişim ölmek için beklemeyi

[Nakarat]
Bu yük nasıl taşınır, söyle
Gel etme
Ben her şeyden caydım, yetmez mi?
Bu nasıl bir iş böyle?
Bu yük nasıl taşınır, söyle
Gel etme
Ben her şeyden caydım, yetmez mi?
Bu nasıl bir iş böyle?