Begravelsespolka

All rise!
Ja, det er meg. Thank you, thank you...
Jo, det er meg
Det er ikkje lenger snakk om å tru
Det er nok heller tid for å innsjå et par ting
Ta for eksempel for 14 år si, då du blei født
Kem trur du var der? Eg seier ikkje meir
Det er i begynnelsen og slutten av ditt liv
At eg glimrer med mitt nærvær, yes Sir

Så, koffor trur du at eg er her? For å bli underholdt? Nei
For å bli forstått? Ja
Du må ta meg på mitt ord
Det er ikkje din fars bror du skal vær redd
Tvert imot det er di mor. Oooh
For det er ikkje din drøm du lever
Ditt mareritt, det er ikkje ditt, det er di mor sitt
Det er på meg du skal dra kjensel
Når eg stryker deg ut med min pensel

Denne polka
Det er denne du blei folk av
Hu du blei født av, gav deg gleden og smerten i ditt liv
Denne polka
Denne får du aldri nok av
Av denne sangen er du kommet
Til denne sangen skal du bli

Nei, nok om meg. La oss snakke litt om deg
Kva syns du om meg?
Det er ikkje sikkert du har tenkt på meg
Like ofte som eg har tenkt på deg
Har du tenkt på det?
Bare tenk så mange gonger eg har sett det for meg
Visualisert og regissert din siste time
Nei, eg kan ikkje noe for det
Det er min natur
Eg legger mi sjel i det

Både du og meg har sett kor veien din går
Kva har mor di sin fing med det her å gjer?
Sei til ´na, det her er mitt show
Eg bestemmer tid og sted og lukt og fargespel
På alle som eg har sverga at det kunne bli folk av
Sei til di mor at ikkje rør min begravelsespolka