Be Zoodi Miad

؛{قسمت اول: آرمان}؛
باز طبق معمول میشینی
رو پشت بوم شهرمون
ارزوتو میبینی
میدی براش دست تکون
ماشینای رنگارنگ
خونه های سردو سنگ
بزن یه قهوه تلخ
بیخیال ادمای . .
کلاغ من سفیده
ساختم براش یه لونه تو سینم
برام میخونه بنویس
بده نشونه بنویس
یه روز خوب و بد و زشته
فرقی نداره دیو و فرشته
یه روز رو زمین هیچی زنده نیست
بنویس با چشم خیس
یه روز خونه ها زیر خاکن
دستامون همه پاکن
پولایی که توی بانکن
تمومه سوختن همشون
بگو تا کجاها ما تاختیم
انگاری همه باختیم
هرچی تا حالا ساختیم
تمومه سوختن همشون

؛{قسمت دوم: امیر}؛
یه روز میاد مارو میبره
یه جایی که جون ندیم
یه جایی که واسه یه سقف و
یه خونه پول خون ندیم
یه جایی که اوس کریم
واسه کسی غریب نیست
سیاستی وجود نداره
بدجنسی و فریب نیست
اونجا همه به جا شراب
با شعرو کلمه مستن
جوونا تو خیابونا به جا
گل و سیگار همه قلم به دستن
یه جایی که هرچهره ای
قبل عملم خوشگله
اونجا دیگه حاکمش
خداست و همیشه حکم دله
مردم سر به راه
هدفو میبینی از نگاه
نمیشینوی صدا زجه آه...
نمیمیرن بچه ها
نمیزنن رومون رنگ
نمیزاریم بشه تومون جنگ
خونه هامون جنس برگ درخت
به جا بتون سنگ
صلح بین شرق و غرب
صلح بین عقل و قلب
موج میزنه خوبیامون
دور از هرچی رزق و برق
دیگه کسی تشنه نیس
نمیبینی چشم هیز
چشمای هیچ عاشقی
نمیشه اخر قصه خیس

؛{قسمت سوم: نیراد}؛
درود به مه مشتیا
نیست دلا مث شب سیاه
کسی نمیکنه تحقیرت
درت نمیماله بگه عزت زیاد
نمیبینی از این تشکیلات
از این اقا زاده ها کشکیا
اونجا کمک به سانچی میرسه
غرق نمیشن کشتیا
دلم مث هوای اهواز
گرفته نداره پر باز
کنه بره سوار ابر
تف تو جسم و جهان جبر
نداره فرقی که واس تو
ولی من میجنگم ، بگاز تو
تو بساز جدید کلاس نو
منم میگم سلامتی پلاسکو
آره واسه اشک پدر اونکه
جون داد تو آتیش سوخت
یه روز دنیا بر میگرده
میشه خوبیارو قاطیش دوخت
میخوره اونیکه فقط زد
گشنه اس اونیکه فقط خورد
میشه همه چی رو بر عکس کرد
ببری از اونکه ازت برد