Barış Mı

Verse 1 [Emrah Karakuyu]:
Doğduğumdan beri olan biten aynı
Her gün ayrı kandırıldık hep rüyaya daldık
Biri çıktı dedi düşünceme saygı
Çok geç olmadan da hep beraber onu astık

Sorun ne onda ne bunda
Sorun sistem değil bence biz anla
Ellerimizle beslediğimiz yılanlar
Büyüdü soktu bizi acımadan zamanla (zamanla)

Şimdi ağlasak da bi çaresi yok
Çözüm sağda solda değil aklındaki yol
Başarmak imkansız değil ama çok zor
Zamanımız tükeniyor son hızla

Nakarat (x2) [Emrah Karakuyu]:
Uyan ve kalk artık zaman yok
Mutluluk hep baş ucunda
Sandık bundan büyük yalan yok
Düşünmek için bi yer aç kafanda

Verse 2 [Anıl Piyancı]:
Barış mı ?
Hayatın belki de en olmayacak olgusu
Asırlar geçse de savaşın hep olacak korkusu
Üstümüzde bitmeyecek hiçbir zaman
Sonunda mutluluk var diyorlar o bil ki yalan

Çürüyüp leş olana kadar dünya akacak kan
Kokacak pis şeytan zaferi tadacak bak
Elimiz kolumuz bağlı kalacak ki şu anda da öyleyiz biz
Şimdi anladın mı çaresizlik böyle bi his

Suç kimde ?
Ne sistemde ne de başkasında değil
Çünkü sistemi yaratan biziz yaratıklar değil
Yaşlarını silmek için al hazırda mendil
Zaten unutuldu kargaşanın arasında sevgi

Hatta vicdan sızlamıyor yüzde doksanında
Göz göre göre birbirinizi yok sayın lan
Çöl oldu kalplerimiz sanki artık yok sarılmak
Yayıldı deprem gibi nefret bunlar artçı şokları bak

İnsanlar doyumsuz insanlar oyunlu
İnsanlar sorunlu insanlar boğuldu
İnsanlar yoruldu insanlar somurtuk
İnsanlar son umut insanlar koyundur

Nakarat (x2) [Emrah Karakuyu]:
Uyan ve kalk artık zaman yok
Mutluluk hep baş ucunda
Sandık bundan büyük yalan yok
Düşünmek için bi yer aç kafanda