Az Roo Nemiram

می خوای منو از رو ببری

آدمی که صاف تو ظاهر ، از تو یه وری

ور میره با دُمش هم هر روز یه خری

سریع گرم نگیر با منی که سرد بوده قدیم

من اونم که امیدشو کُشتید براش

مغزشو بچگی شُستید یواش

این دروغو تو مغزش کاشته بودین

که میشه از یه لامپ یه خورشید درآد

یه عمره روی سر من کُلاس

باورا یکی یکی میشه سنگ قلاب

تمیز نمیدم الکلو از گلاب

تناقض یه فاشیستم تو صف مک دونالد

تو گفتی حقیقتو رنگ کنن

دادی به خوردم حالا می خوام جویدشو پرت کنم

نصیحت می کردی وصیتو درک کنم

همین می شد دلیل به بقیشم شک کنم

مادرم میگه برو حیفه نمون

میگم کجا برم آخه منه دل نگرون

واسم قصه نخون ، با این قسط کلون

من نا امیدم تو باز بگو خیره جوون

میگی گذشت به جفتمون سخت

مونده جای سیاهیِ این نُقطه رو بخت

میگم تو بازنشستگیتو دادی

منو رفیقام گل عُمرمون رفت

حالا ببین از تنش پُرم

کیو باید سرزنش کنم ؟

چشمامو اونا بستنش فوراً

مغزمو می خوان لب پرش کنن

سخت شده کار اونم سرد شده بام

چون نساختم اوضاعی که در خور ماست

اونا با پول بت ، بالاتر از خود بانک

منم عقب موندم ، سندروم دان

نگو تبانی با بالایی سیفه

بحث نکن عمر تو زمانی حیفه

بُرد با تو باشه

وگرنه صفر رو برسونی به هر توانی صفره

میگه رسیده تا سر حد مرگ کارم

خوشحاله ؟ پس خبر بد دارم

ته دایره است نقطه اول پرگارم

زیپ نیست فقط وسط شلوارم

تو تو زندگیم گه زدی رفت

پای من نوشتی مفت بریتم

تو تنها دلیل هر فرصتی رفت

من اون نقطه که محدود به مستطیلم

شیر ادعا نمی کنه سلطان منم

واسه همین نمی شنوی‌بله قربان ازم

من تو تنهایی خوشحال ترم

وقتی هوشیارا از مستها گمراه ترن

همه یکطرف، من این طرف

نه صلحو می خوام نه میشه تهدید سرم

از همیشه به ته خط نزدیک ترم

سالهاس که داره کلمه تفریح ترک

من این کتابو هر صفحشو دیدم

باز و بستشو دیدم

پوسته و هستشو دیدم

قبراق و خستشو دیدم

تش هیچی نبود ، خودت که استاد تری

آفتابِ مُرداده ، میشه تُند باد سریع

خلاصه مُفت نمی ارزه

جریان پول بیل گیتس که افتاد زمین

ببین آتیش میکشم من آرمان شهرتو

میشناسم من آستانه دردتو

خرررررر کش می کنم رو آسفالت مغزتو

میدونی که چند پاسکاله قبر تو !؟

الآن می تونم از جلوم فیل رو بردارم

اشتباه شنیدی تو چی رو دربارم ؟

این روزا انقدر پیر و مکارم

بعید نی دوباره سیب رو بردارم

من مرگمو زندگی کردم

سایه ها به من تکیه می کردن

روح زخمی تو جسم بی رحمم

چشما خشک ولی گریه می کردم

دیدی از ما عقب ترن پرچم دارا

دیر رسیدن خودِ دست اندر کارا

بُردِ من محاله ! نبود جاذبه اس

منو ول کنین که پرت شم بالا

من بد شانس چرا شدم خیره رو تاس

نمیشه زاویه دید تو باز

از دید من چکشه داره میره رو داس

قصمون شده قصه نوک سینه و گاز

تو این خاک نموند جای پای عابراش

شادی رو ندیدیم توی منو های کافه هاش

گوسفندهای پیر ذبح میشن و

کندن پشم میشه قرعه سالماش

این یعنی کندن یه گودال

این یعنی بازگشت فئودال

این یعنی دروغ بود دروغ

الف میم و یه و دال

میگی اخبار چیزی نیس به جز این

چیزی که به زور میشونی تو به کرسی

جوابتم نمیدم حتی بپرسی

چیزی که ندارم رو چطور می خوای بدزدی

گور بابا فرعی و اصلی ، که چی!

بیشتر از چیزی که فکر کنی نزدیکتیم

نقشه مغزتو گرد کن

زیادی به شرق بری تو به غرب میرسی

من از رو نمیرم

اینو با یه روح فرسوده میگم

نگو نیس جز خودم کسی مسئول این وضع

من از رو نمیرم