Ayşen

Ayşen

İklimler çileme çare bulmuyor
Mevsimler halimi sormuyor Ayşen...
Sakiler derdime derman olmuyor
Şarkılar yaramı sarmıyor Ayşen...

İlkbahar, yaz derken hazanım soldu
Murada ermeden miyadım doldu
Kalb gözüm, ellere bakar kör oldu
Senden başkasını görmüyor Ayşen...

Hasretin tüketti bütün varımı
Seraba döndürdü hülyalarımı
Ne kadar süslesen rüyalarımı
Sabahlar hayıra yormuyor Ayşen...

Ağlarsan, matemin yağar geceme
Gülersen, mehtabın doğar geceme
Lale devri geldi gönül bahçeme
Senden gayri çiçek girmiyor Ayşen...

Kapattın gönlümün sevinç yönünü
Ümidim görmüyor sensiz önünü
Takvimler bilmiyor dönüş gününü
Saatler vuslatı vurmuyor, Ayşen...

Feleğe isyanım arttı gitgide
Gençliğim su gibi aktı gitti de
Ömrümü ellere sebil etti de
Bana bir damlanı vermiyor Ayşen...

Ardından çilemem, çağlamam diye
Yas tutup karalar bağlamam diye
Kaç kez and içtiler ağlamam diye
Gözlerim sözünde durmuyor Ayşen...

Ey alev yanaklım, volkan dudaklım
Ne bir yalanım var, ne gizlim, ne de saklım
Her şeye erdi de zavallı aklım
Seni unutmaya ermiyor Ayşen...

Dostlarım namıma Ferhat dese de
Ruhum aşk elinden imdat dese de
Kör şeytan resmini yırt at dese de
Ellerim bir türlü varmıyor Ayşen