Aslında

[Intro]
İnsan yalnız aslında bir başına karanlıkta
İnsan arsız aslında geçmişe bir bakınca, değersiz
Yaşanan o anlar
Tüm o boşluğa koşanlar
Tüm yalanlar, geride kalanlar
Unutamadan hep geriye bakanlar
Tep!

[Verse 1]
Bugün de farklı değil dünden
Kalemime yaşadığım yalnızlık gündem
Bahar her zaman güzden
İyi gelir ama yine de kadere küsmem

Hatırla, bir gün yine güneş doğacak
Islak bedeni seni kumsalda sarıcak
Bi' gün yine senin olacak
Ya da ya da ya da bir gün yine ölüp solucak

Hayat bu kısaca karışık
Ama bedenin bu paradoksa alışık
Kısaca alışır, onun izlerinden yavaş yavaş arınır
Küllerinden doğarsın yeniden

Bir yanın eksik
Aynadaki yüzün artık eski
Söylesene şimdı adı neydi
Kim bilir kaçı seni öyle sevdi

[Hook]
Yine etrafım dört duvar
Bi' odada günah çıkarıp kendime sorgular
Yine etrafım dört duvar
Seni ortaya koydum ve oynadım kör kumar
Yine etrafım dört duvar
İtiraf edemedim kendime korkudan
Yine sensiz bu dört duvar
Yine sensiz bu boş oda
Yine sensiz bu şarkılar

[Verse 2]
Mesafeler çarpı zaman peki kalan
Ellerinden uzakta tamamen yalan
Bekleyip duruyorsun telefonu
Yıkılıp üzülüp harca telefonu

Sonra kendine bi' yalan bakarsın şehre
Gecenin ortasında yalnız bi' çehre
İçinde yalnızca nefret
Haykırmak istersin ve dersin neyse

Giden gelmez bu oyun aynı
Hep aynı hikâye ama farklı şarkı
Bazen boş kalıyor mantık
En güzel duygular da yaratıyor sancı

Ve artık canın acımaz
Nasırlanmış kalbinde onun adı var
Gün doğar, gün batar
Biri gider, bi' diğeri gün sayar

[Hook]

[Outro]
(Bi' odada günah çıkarıp kendime sorgular
Seni ortaya koydum ve oynadım kör kumar
İtiraf edemedim kendime korkudan
Yine sensiz bu boş oda
Yine sensiz bu şarkılar)

Yine etrafım dört duvar(x3)
İtiraf edemedim kendime korkudan
Yine sensiz bu dört duvar
Yine sensiz bu boş oda
Yine sensiz bu şarkılar