Aρωμα Θαvάτου

[Verse]
Έχουνε πάρει την αγάπη φυλακισμένη σε κράτη με παγωμένη καρδιά
Σε χειμερία νάρκη
Και πόλεις χωρισμένες σαν χώρες
Βομβαρδισμένες όλες
Υπνωτισμένες από μονταρισμένες εικόνες
Αγώνες χαμένους
Ηγέτες φοβισμένους
Παγκοσμιοποίηση του μένους για άνευ λόγου πολέμους
Φόνος βρέφους
Κλάματα μητέρας
Όμως έθνους συνείδηση καθαρή λόγω κέρδους
Ή λόγω τρέλας και παραφροσύνης
Ένας δολοφόνος της ειρήνης κι η αποστολή εις πέρας
Έφτασε εδώ της Παλαιστίνης ο αέρας
Ναι
Μυρίζει θάνατο κανένας;