Apopse

Μαύρη φιγούρα είμαι
Έψιλον Πι - Έψιλον Λάμδα
Είναι το φθείρομαι, το fuked up
Παιδί απ'τα λίγα
Κέντησα στα γραπτά μου κάθε ελπίδα
Φωνές μες το κεφάλι μου και μπαίνουμε σφήνα
Εδώ παλεύουμε να στρώσουμε κάτι πριν βγει ο μήνας
Κι όλο τρέχω
Κι όλο νιώθω πως δε κάνω ούτε βήμα
Περιστασιακά είμαι εδώ
Φίλε φοβήθηκα και έχασα
Τον κόπο μου πέταξα
Το κόμπο μου έδεσα
Σήμερα τελείωσε ο καφές μου και γέλασα
Δυο μέρες χωρίς τσιγάρα
Και σ' όλους λέω πως το έκοψα
Είμαι περήφανος στα άτομα που δε ξέρω καλά
Ό,τι μου δίνουν το ζητάνε διπλά
Δεν εμπιστεύομαι κανέναν και μάλλον κάνω καλά
Σκάνε να φάνε σαν σκυλιά που μυρίζονται λιχουδιά
Αφήνω τις φρίκες στο σπίτι
Μόλις περάσω τη πόρτα
Δε δίνω πάτημα να βρεις κάπου να μου χωθείς
Όλοι νομίζουν κάπου πατάνε
Μα δε πατάει κανείς
Κι αν πω να μπω για μάχη
Δε θα μείνει κανείς
Είμαι αφελής, όσο με παίρνει
Όσο φοβάσαι να το πεις
Γι'αυτό τεντώνεσαι δειλά από το παράθυρο μου να δεις
Κάνε υπομονή και θα τα φτιάξω όλα
Θα αλλάξω τη δομή του μπουρδέλου
Σαν να'μαι βόμβα
Πλέον δε παίζω σ'αυτό
Είπα θα γίνω αυτό ή θα το σπάσω
Ήτανε μέχρι να πω τώρα τελείωσε
Κρατώ στα χέρια μου το κωδικό
Και ψάχνω τη κατάλληλη στιγμή
Σκρόφα για να χωθώ
Κοίταξε με που το πάω

Απόψε παίζω για ότι έχασα και θέλω
Για το πάντα, το μαζί, και ένα όμορφο τέλος
Απόψε παίζω για μας
Παίζω για μας απόψε, όλα φωνάζουν ότι πιστεύουν σε μας! (Ακούς;)
Απόψε παίζω για ό,τι έχασα και θέλω
Για το πάντα, το μαζί και ένα όμορφο τέλος
Απόψε παίζω για μας, παίζω για μας απόψε, όλα φωνάζουν ότι πιστεύουν σε μας

Φέτος γράφω ραπ σαν τρελός
Κι είπα πως θα τα γαμήσω
Δυσκολεύομαι
Οι φίλοι μου πήγαν το ραπ αλλού
Γράφω σκέψεις που μου θολώνουν το νου
Γρατζουνάνε τη πόρτα μου, ουρλιάζουν
Θέλουν να βγουν
Και κουράστηκα να είμαι μόνο σε δυο mood
Να κλωτσήσω τα πάντα ή να τα σώσω ή να τα αγκαλιάσω
Πάντα πίστευα ότι δεν έχω κάτι για να χάσω
Μα δε θέλω όσους μ'αγάπησαν να ξανακρεμάσω
Γαμώ τα χαμένα βράδια μας
Τις άφραγκες μας Κυριακές
Τα απογεύματα του άγχους
Και το ξύπνημα με στρες
Τις μεγαλόψυχες επιλογές
Τις παιδικές μας καρδιές
Ξαπλώνω ελπίζοντας να'ναι καλύτερα από χθες
Εδώ δε ξέρω τι ζητάω
Οπότε αναζητώ τα πάντα
Αγγίζοντας το τέλειο πριν φτάσω τα τριάντα
Φαίνομαι χαμένος όταν με κοιτάν μέσα στα μάτια
Τα ρίχνω όλα στο αλκοόλ και στα ξάγρυπνα βράδια
Το πάτωμα δίνει ώθηση να ανέβεις, κοίτα
Και έχω πίεση αρκετή για να φάω τη στρατόσφαιρα
Θα 'χω να λέω τα πιο όμορφα
Πως είχα δυο σπασμένα πόδια
Δέκα δαίμονες μα το 'σωσα
Θέλω να ρουφήξω κάθε άσχημο απ' τους γύρω μου
Μέσα μου μπορώ ξέρω το μετατρέπω φως
Είχα δυο βδομάδες να γράψω
Γράφω και χαλάει ο καιρός
Ξεπλένω ό,τι μας φόρτωσε ο εγωισμός
Είμαι παιδί του χειμώνα ανασαίνω στη μουντίλα
Πεθαίνω πέντε τ' Απρίλη
Ανθίζω με τις βροχές
Παίρνω θάρρος απ 'ό,τι αγαπώ και τις αναποδιές
Παίζω για ό,τι θέλω σκεπτόμενος τι έχασα εχθές

Απόψε παίζω για ό,τι έχασα και θέλω, για το πάντα, το μαζί, για ένα όμορφο τέλος
Απόψε παίζω για μας, παίζω για μας, απόψε όλα φωνάζουν ότι πιστεύουν σε μας. (×2)