Απόψε (Apopse)

Βουτώ τα χέρια μου στο κρύο
Αγγίζω το ξυράφι, λίγο-λίγο στάζει αίμα και μου φαίνεται αστείο
Κοίτα, οι σταγόνες σχηματίζουν ζωγραφιές
Περήφανος που εχω φλέβες καλλιτεχνικές
Η άκρη των ματιών μου συλλαμβάνει τις σκιές
Μα πριν καλά το αντιληφθώ ενώνονται με αληθινές
Το νιωθω γώρω μου
Δε ξερω τι σκοπό έχουν', πάντως είναι στο σπίτι μου
Και ύπουλα κινούνται παραισθήσεις
Ίλλιγγος, στο έδαφος δονήσεις
Μια φωνή ακαταλαβίστικη παγώνει τις αισθήσεις
Σταματώ, με το ζόρι προσπαθώ το να σκεφτώ
Ίσως να πάλλεται το έδαφος γιατι δεν αντιδρώ
Πάω να μιλήσω μα δεν θυμάμαι καν τι ξεστομίζω
Νιώθω αδύναμα τα χέρια ενώ δε ξερω αν γονατίζω
Ενα πέπλο μου θολωνει το τοπίο
Το οποίο με εμποδίζει, τίποτα δεν αναλύω
Με κοιτάνε, το νιώθω και το νιώθουν' πως φοβάμαι
Το κοκκινο γυαλίζει στη θολούρα που κοιτάμε
Στα χερια ξυράφι
Κατευθύνομαι προς το καθρέφτη να δω τι υπαρχει χλωμό
Χαράζω το χαμόγελο απ' τις άκρες των χειλιών
Να δούνε και να δω ποσο όμορφα γελώ