Από Τα Παιδιά (Apo Ta Paidia)

[Chorus]
Είμαι από τα παιδιά που χάθηκαν στην άβυσσο
Όσο εσύ αναζητούσες τον παράδεισο
Παιδιά καταραμένα μ’ ένα μυαλό απροσάρμοστο
Καταδικασμένα να κυνηγάνε το άπιαστο
Είμαι από τα παιδιά που χάθηκαν στην άβυσσο
Όσο εσύ αναζητούσες τον παράδεισο
Παιδιά καταραμένα μ’ ένα μυαλό απροσάρμοστο
Ρισκάρουμε τα πάντα ταξιδεύοντας στο άγνωστο

[Verse 1]
Οι κολλημένοι, τα μαλακισμένα που δεν κάνουν ησυχία τα βράδια όταν θες να κοιμηθείς
Αυτοί που πνίγουνε τον πόνο τους μες σε κύκλους γιορτής
Και παλεύουν για τα όνειρα τους, όλοι αυτοί είμαστε εμείς
Το χτίζουμε ολημερίς, το βράδυ πέφτουμε σα domino
Αν στριφογυρνάς γύρω από το κώνειο, να θυμάσαι
Κάποιοι ακόμα σε αγαπάνε, πήδα όσους σταθούν εμπόδιο
Μοναχικοί μα μόνοι ποτέ, να μη φοβάσαι
Μας θυμάσαι ρε; Πιτσιρίκια, μπάλα στο προαύλιο
Τίποτα δε μας ένοιαζε, ποιο αύριο:
Μεγαλώσαμε απότομα γαμώτο
Κι όλοι διαφορετικοί
Δεν έχουμε να πούμε κάτι πια μα αφήσαμε κάτι μαζί
Κι αν πρέπει κάτι να σωθεί, είναι το παιδί
Που υπάρχει ακόμα κάπου μέσα σου, έχει ανάγκη ν’ανασάνει
Αν το ξεχάσεις θα χαθεί
Κι εσύ μαζί
Σαν πλοίο που χάνεται για τελευταία φορά από το λιμάνι

[Chorus]
Είμαι από τα παιδιά που χάθηκαν στην άβυσσο
Όσο εσύ αναζητούσες τον παράδεισο
Παιδιά καταραμένα μ’ ένα μυαλό απροσάρμοστο
Καταδικασμένα να κυνηγάνε το άπιαστο
Είμαι από τα παιδιά που χάθηκαν στην άβυσσο
Όσο εσύ αναζητούσες τον παράδεισο
Παιδιά καταραμένα μ’ ένα μυαλό απροσάρμοστο
Ρισκάρουμε τα πάντα ταξιδεύοντας στο άγνωστο

[Verse 2]
Είμαι απ’αυτά τα παιδιά, άφησα πίσω μου τ’απόβλητα
Και περιφέρομαι στο κενό σα χαμένη οντότητα
Για μένα είναι άγνωστη λέξη η λέξη ολότητα
Γιατί όσο κι αν ψάχνεσαι, ξέρεις την πραγματικότητα
Έλα μίλα μου για πρότυπα να σου πω για φιλτράρισμα
Είσαι μια κόπια και λες πως έχεις προβάδισμα
Κάθε πορεία είναι διάνυσμα
Και προτιμώ να φτιάξω τη δική μου από το να μιλάω για χάρισμα
Κάπου εδώ χάνεις man, κατάλαβες κι εσύ
Σίγουρα είμαστε ίσοι μα τόσο διαφορετικοί
Γιατί για σένα τα φώτα είναι όλη σου η ζωή
Κι εγώ παλεύω κάθε βράδυ για να δω μια αναλαμπή
Μη γελιέσαι, δεν έχω ανάγκη από φώτα
Δεν προσπαθώ ν’ανοίξω κάποια κλειδωμένη πόρτα
Κι αν ακούν θόρυβο οι δικοί σου και ρωτάνε
Παιδιά σαν εμάς, όταν βλέπουνε κλειδωμένες πόρτες, τις σπάνε

[Chorus]
Είμαι από τα παιδιά που χάθηκαν στην άβυσσο
Όσο εσύ αναζητούσες τον παράδεισο
Παιδιά καταραμένα μ’ ένα μυαλό απροσάρμοστο
Καταδικασμένα να κυνηγάνε το άπιαστο
Είμαι από τα παιδιά που χάθηκαν στην άβυσσο
Όσο εσύ αναζητούσες τον παράδεισο
Παιδιά καταραμένα μ’ ένα μυαλό απροσάρμοστο
Ρισκάρουμε τα πάντα ταξιδεύοντας στο άγνωστο