Από Ανάγκη (Apo Anagkh)

[Verse 1]
Σου γραφω πάλι απο ανάγκη
Για ένα χαμόγελο περίμενα καιρό
Ένα μήνυμα κενό ένα σημάδι έστω κάτι
Να 'χω μαζί μου οσο βουτάω στο κενό
Δε σε θυμάμαι ουτε σε ξέρω εδω δεν ξερω ουτε καν το ποιός είμαι εγώ
Εδώ τα πάντα είναι δύσκολα και δεν υπάρχει μέλλον
Και δεν μπορώ χωρις αλκοόλ να κοιμηθώ
Κι είδα πόσο πονάει η αγάπη
Κι είδα το βλέμμα μου χαμένο στο κενό
Ο πόνος εγινε καημός και ο καημός έγινε δάκρυ
Κι υστερα στέρεψε στα δύσκολα κι αυτό
Και εχω μόνο το χαρτί για να ξεφεύγω και να χάνομαι
Ρίμες και ρούμι μεχρι να εξιλεωθώ
Εχω μόνο το χαρτί να με βοηθά να μην αισθάνομαι
Χωρίς αυτό θα μουν για τον τρελογιατρό
Πρώτα για μας μετά για σένα
Πρώτα το γράφω αυτο εδώ για να εκφραστώ
Δεν εχω λόγο να κρυφτώ ή να θιχτώ απο κανένα
Ούτε με ένοιαξε ποτέ να προβληθώ
Λέει, πρώτα για μας μετά για σένα
Μετα να φύγει και να μην το ξαναδώ
Μαύρες ημέρες και μαύρα απωθημένα
Και λόγια που μετάνιωσα επάνω στο θυμό

[Chorus]
Αυτό το έγραψα απο ανάγκη, γιατί ειναι μάθημα ολα αυτά που 'χουμε πάθει
Για να θυμάμαι πως μέσα μου κάτι υπάρχει
Και να μην έχω μόνιμα ενα κόμπο στο στομάχι
Αυτό το έγραψα απο ανάγκη, γιατί ειναι μάθημα ολα αυτά που 'χουμε πάθει
Για να θυμάμαι πως μέσα μου κάτι υπάρχει
Και να μην έχω μόνιμα ενα κόμπο στο στομάχι

[Verse 2]
Σου 'χα πει θα σου αφιέρωνα ένα δίσκο
Και αυτό είναι για να μάθεις πως κρατώ τις υποσχέσεις μου
Πως ήτανε αγνές και ντόμπρες παντα οι προθέσεις μου
Και οτι δε βρήκα τη δύναμη να το λήξω
Το δωμάτιο χωρίς εσένα άδειο, η ζωή μου ναυάγιο, σχέδια το τετράδιο
Γράφω για να το κλείσω σα να μην υπάρχει αύριο γιατί ενα χρόνο τώρα στη ζωή έριξα άκυρο
Πόσα χανω ή κερδίζω δε μετράω
Εγώ είμαι ακόμα αυτός που στα δύσκολα μένει βράχος απτό να το διορθώνω όταν κάνω κάπου λάθος
Και στέκομαι γι' αυτά που αγαπάω
Κατάλαβες μαλάκα? Αυτό εδώ δεν το γραψα για πλάκα
Δεν το γραψα για να 'χω να γελάω
Αυτό ειναι εφιάλτης να σιχαίνεσαι που υπάρχεις
Αυτό είναι για να έχω ενα λόγο να ξυπνάω για όσα έχουν μεινει γράφω μέσα στα χαρτιά μου
Τα σκυλιά μου, τα γατιά μου, την οικογένεια μου, μια γιαγιά που αγαπώ και μένει εδώ στη γειτονιά μου και δυο φίλους που έχω πάντα από κοντά για συντροφιά μου
Για όσα εχουν μείνει γραφω μεσα στα χαρτιά μου
Για κεινα που μου στάθηκαν στις σκοτεινές μου μέρες
Μια μεγάλη μάχη με τα ψυχολογικά μου
Για κάθε μια χαρά να παίρνω πίσω δυό ξενέρες

[Chorus]
Αυτό το έγραψα απο ανάγκη, γιατί ειναι μάθημα ολα αυτά που 'χουμε πάθει
Για να θυμάμαι πως μέσα μου κάτι υπάρχει
Και να μην έχω μόνιμα ενα κόμπο στο στομάχι
Αυτό το έγραψα απο ανάγκη, γιατί ειναι μάθημα ολα αυτά που 'χουμε πάθει
Για να θυμάμαι πως μέσα μου κάτι υπάρχει
Και να μην έχω μόνιμα ενα κόμπο στο στομάχι