Anboohe Javdaneha

؛[مقدمه: پیشرو]؛
ما فرمانروای دریاها هستیم
ما برای روشنایی هستیم
و خواهیم بود
ما برای زلال کردن آمدیم
همراهه ما بیا

؛[قسمت اول: پیشرو]؛
از عرشه ی کشتی تا اینجا
ماورای آبو شناختیم
دوست داریم با سفیدا باشیم
میگی چی بوده راز معماریت
اگه بشه به جا توبه تو من گفت
با تو یکی شد و شد غم بام
میگی سنبله صدا تو تن کن
چه قشنگ شده شعرامو رنگ کن
همیشه عاشقتم، وایمیسی جلو راهه ستم
منو زندگیه ناقصه من
نا خدا دیوونه جاهل و مست
کارای باطنو من
میدم هدیه بت کاملو مهو
یه راهه بلند
دست بده جای جنگ با یه کلنگ

؛[همخوان: پیشرو]؛
بهترین، بگذریم، خواستم امشب این اهنگو بشنویم
این بهترین، بگذریم، خواستم امشب این اهنگو بشنویم
انبوه جاودانه ها میگه درونه ما فاله ماست
درونه ما جامه نابه پس کوچه آه ناله هاست

؛[قسمت دوم: اوج]؛
ببین نورو مشکلاتو دور کن
زندگی رو بو کن
اگه میخای بگیر اونو
نگاه کن به بیرون و خورشید
حالا تو بردی
حالا تو بردی، حالا
ببین نورو مشکلات و دور کن
زندگی رو بو کن
اگه میخوای بگیر اونو
نگاه کن به بیرون و خورشید
حالا تو بردی
حالا تو بردی، حالا

؛[پل: پیشرو]؛
مثل ما باش و بین همه باش
رو لبه مائه کلماته سره پا
قصه ها باز شد بین همه راه
تو رگه مائه کلماته رپه فارس
تو رگه مائه کلماته رپه فارس
تو رگه مائه

؛[قسمت سوم: بیگ بوی]؛
میگن روپات وایسا تو تا بشی مرد
یه ایرانی که همه چیو واقعی کرد
من نوره خورشیدو از سایه دیدم
اگه بازتابه دیدم
باشه آسمانه بی غم میرم
تو اوج تاریخ و باستانو دینم
با خدام پس آسمانو زینت
دیدم مردمی که تو پاسگاه ها گیرن
بیحق
دنباله پول آسمانو زیور میگن
(از عرشه ی کشتی تا اینجا، ماورای آبو شناختیم)
:هیچی ندیدیم
تو ریسکی زمینی
تو لیسته آدمهام یه توریستی پلیدیم
به تو گفتم من سره حرفو از صبح
مستو بت یه زره بر خورد
پس بلند شو حرکت کن
تا خدا هم وا کنه درهای برکت رو
(تا خدا هم واکنه درهای برکت رو، تا خدا هم وا کنه درهای برکت رو)

؛[همخوان: پیشرو]؛
بهترین، بگذریم، خواستم امشب این اهنگو بشنویم
این بهترین، بگذریم، خواستم امشب این اهنگو بشنویم
انبوه جاودانه ها میگه درونه ما فاله ماست
درونه ما جامه نابه پس کوچه آه ناله هاست

؛[قسمت پایانی: اوج]؛
هه هه
بیگ بوی، پیشرو، اوج
هه هه