Al Zadegi

این شهری که من از درختش سیب می چینم
آمبولانس ها آدم هاش رو زیر می گیرن
توشمالش گربه هاشم سیر می میرن
عشق و حالشونم ریتم دیم دیری بام بام

بیدارم و پاهام خواب طرفای بامداد مامان و بابام پا می کوبیدن روی بام می گفتن که هر لحظه بودن تو این دخمه خطره این شهر رو آل زده
چراغای پاسگاه خاموشه و آسفالت به خودش می لرزید می شد اینا رو حس کرد زن های آبستن جیغ زدن آل پیِ با عفت هاست بعد پا به فرار در رفتن
گمونم بچه ها آل زده شدن
دیگه تورو پیدا نکردم
گمونم بچه‌ها تو آبادی جاموندن
این آبادی...
اینجا آبادی منه آل فوری تو دلش خالی میشه و می خواد به صورت وقایع مون چنگ بزنه انفجار قطار نیشابور و پخش مقادیر زیادی نیترات و شیمیایی شدن محصولات و سقط جنین بچه ها یا جنگ های داخل و خارج آبادیمون و هجوم استعمار گرا و قحطی سال ۱۲۹۶ وکشته شدن غریب به نیمی از جمعیت ابادی به دلیل گرسنگی، سل، وبا، آنفولانزا و اعتیاد فراگیر تریاک
جنگ تحمیلی، بمباران حلبچه، زلزله رودبار،بحران های عجیب غریب فرهنگی اجتماعی ، بیکاری ، فشار اقتصادی، تحریم های دارویی و حالاهم کووید ۱۹
صدای آل:
اینا بهونست کسی نیست به داد من برسه؟

ما منتظر آلیم که بزاریم سر به روی شونش همیشه ما منتظر آلیم که بزاریم سر به روی شونش همیشه ما منتظر آلیم که بزاریم سر به روی شونش همیشه ما منتظر آلیم همیشه ما منتظر آلیم