ไม่เดือดร้อน (No Trouble)

[Verse 1]
Check it, ah ก่อนจะเข้าเรื่อง
มันอาจไม่เศร้าเท่าเรื่องเล่าเพื่อนเรา
ที่ว่าโอกาสเก่าๆ มันอยู่แค่เท่าเอื้อม
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบรรจงเอาเงินไปเข้าเครื่อง
ฉวัดเฉวียนเวียนวนอยู่ในสังคมที่ใช้เงินเข้าเชื่อม
จำความได้พ่อแม่พร่ำสอนให้ฉันฟัง
คนอื่นโตขึ้นเป็นกอง แต่ฉันกลับมองว่าฉันยัง
เกิดมาในยุคที่ไร้สายและคิดว่าเส้นไม่สำคัญ
ในโลกเสมือนที่ดูคล้าย ทำไมใจร้ายกับฉันจัง
ไม่มีใครสนใครยื้อหรือใครเค้าช่างแย่ง
ไม่เคยไปโทษบนฟ้าว่าใครเค้าช่างแกล้ง
จะว่าร้ายต่อเติมสีสันเป็นช่างแต้ม
ไม่สนใครเป็นพระเอกตัวร้ายสุดท้ายก็ช่างแม่ง
ต่างคนต่างข้ามหัวกันเหมือนกับเป็นธรรมเนียม
จะเป็นอะไรถ้ามีโอกาสแต่เราไม่เล่าเรียน
พ่อแม่บอกเสียข้าวสุกจงหยุดแล้วรุดไปเช่าเกวียน
เพราะเราต่างดิ้นรนวิ่งชนในโลกไม่เท่าเทียม

[Chorus]
มีเท่านี้ก็พอใจ
ก็จะไม่ขออะไรอีก
ยังมีรอยยิ้มการันตี
เขามีเป็นล้านเรามีแค่ร้อย ไอ้ที่ว่าน้อยก็ยังมี uh
แม้เหนื่อยและไม่เป็นไร (Uh huh, yeah)
ไม่เดือดไม่ร้อนหาใครอีก (Too much finest thing in this world)
เท่าที่สุดท้ายกำลังมี
ถึงแม้จะมีไม่มากมายแต่ว่าหัวใจก็ยังดี (Yo, ah, yeah)

[Verse 2]
เค้าจะครองโลกด้วย missile อวกาศ
ทำให้นึกถึงไอศกรีมอันละบาท
สร้างรอยยิ้มให้มนุษย์เสียขนาด
อย่างโดนดุตอนทำหก พอสกปรกก็ตวาด
โลกเราก็ช่างแสนประหลาด
จากหยุมหยิมยิ้มย่อมกลายเป็นหยาบ
และมันก็เติบโตจากคำว่าแช่งกลายเป็นสาป
ฉันก็แค่หนึ่งในคนที่เปลี่ยนความโกรธให้เป็นกาพย์
จ้องแสงรำไรและก็อยู่กับความพอใจ
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ยามใดปล่อยให้แสงนำไป
มองทุกอย่างด้วยความเข้าใจ
และอย่าปล่อยให้เสียงรบกวนมันเข้าไมค์
มีอะไรก็เล่าไป ไม่ได้อยากจะมีให้เท่าใคร
เอาแต่ร้องไห้ก็เศร้าไป ไม่ได้อยากให้เข้าใจ
เดี๋ยวคงหดหายตามวัย นึกถึงแต่คนรักและสักวันคงตามไป

[Chorus]
มีเท่านี้ก็พอใจ
ก็จะไม่ขออะไรอีก
ยังมีรอยยิ้มการันตี
เขามีเป็นล้านเรามีแค่ร้อย ไอ้ที่ว่าน้อยก็ยังมี uh
แม้เหนื่อยและไม่เป็นไร (Uh huh)
ไม่เดือดไม่ร้อนหาใครอีก
เท่าที่สุดท้ายกำลังมี
ถึงแม้จะมีไม่มากมายแต่ว่าหัวใจก็ยังดี uh

[Outro]
Yeah, life goes on