Ahenk

[Verse 1: Savaş Tancuay]

Nektarım zehirli meyile yatkın, dibini gördü kuyunun aklım, içine düşmemek gerekli sizce var mı?
Cümlelerde küfre ihtiyaç delaletim bu konuya, yazdığım ki yordam ar mı?
Kaç fazıyla uğraşır ki insan evrimin şu cinnetiyle başkalaştı
Niyeti kanla boğdu cenk (savaş)
Olmadı rapinde istenen bir şarkı, kaçtı gözlerinde soldu renk
Bak bu kurşun oyuna dâhil oldu memlekette
Insanın belinde kanun diğer adıyla kâbus
Yataklık etmemekle haklı kıldı kendini bu fikrim, içine düştü sohbetin demindе
Yazdırırdı işte böyle millet hâkimim bu konuya hasrеtim ki kalemi öptü tek elim
Kelimelerle oynar bendeniz
Fast
Breakle dillenir rejim ki muhalefetle saldırırdı sözlerim

[Nakarat: Savaş Tancuay]

Ömrü hicveden bu ahenk sürekli vahim, armonik sürerse hakkım keyifli zihin
Gençliğim hayatta balçık
Dibinde rehin, daime yön verdim yönüme daim

Ömrü hicveden bu ahenk sürekli vahim
Kalburüstü şarkılar yazın hatırlar beyin
Manevi gönülde sancı hısımda perçin
Daime yön verdim yönüme daim

[Verse 2: Laedri]

Hayat bir şanstı, unut bu faslı, umut yalancı
Ne elde kaldı verecek hatta kalpte hiçbir şey yok!
Bitir bu savaşı, bir şey mi kaldı
Ne isteyen bilir ne istenen canıma kim kiracı
İnan ve yahut inkâr et ki dünde kaldı geleceğim
Akılda tek bir mesele varmış, gidince göreceğim
Diyeceğin de bir şey olursa unutma yaz bir kenara
Iki dilimde kanda olsa ben cevabı vereceğim
Uzadı bak zamanla dilimin en küçükçe kelimesi
Paragraf oldu bugün hayata, evet ta kendisi
Mesaisi var artık aklın unutma ceremesi
Çekilmemiş bir aşkın hatırı yıl değil gün ertesi
Yüzünü görememekti gözümün en hakiki korkusu
Içimde cennetten bir bahçe yakıldı doğrusu
Satırsonu gözüktü bak üzüldü dizelerim
Devam da etmek istesem de nokta koydu ellerim

[Nakarat: Laedri]

Kalbim yolcu bekle yolumu avuttum umudumu gözlerimi kuruttum
Sorduğum soruların yanıtı neydi
Inan bana ben de unuttum...

Kalbim yolcu bekle yolumu avuttum umudumu gözlerimi kuruttum
Sorduğum soruların yanıtı neydi
Inan bana ben de unuttum...