99 & 1

[Verse 1]
Ενενήντα εννιά προβλήματα στο νου συν ένα για το πορτοφόλι
Η πόλη αυτή είναι ζούγκλα αργά αργά σε σκοτώνει
Κώλοι κολλημένοι στο σαλόνι
Φραπές και επανάσταση πίσω από μία οθόνη
Μια κούπα με διπλή δόσης αλήθειας στο μπαλκόνι
Μου κρατάει συντροφιά γουλιά γουλιά να πάνε κάτω
Όλα τα φαρμάκια εαυτέ μου άσπρο πάτο, όσο
Υπάρχουν μυστικά που η καρδιά δεν μαρτυρά
Μα ό,τι και να ακούσω το αυτί μου δεν ιδρώνει πια
Μας φάγαν' οι δρόμοι και το τι λένε στη γειτονιά
Όλοι γεννιόμαστε μόνοι όλοι πεθαίνουμε μόνοι
Το πως τα βγάζω πέρα κανέναν δεν αφορά
Ναι θυμάμαι ήμουν παιδί και μέτραγα τα αστέρια
Μόνο όνειρα κομπόδεμα φτωχός με άδεια χέρια
Στην πλάτη μου τα βάρη όμως πλούσιος στο πνεύμα
Το ηθικό μου ακμαίο ξεχωρίζει μέσα στην πλέμπα

[Verse 2]
Ενενήντα εννιά συν ένα τα προβλήματά μου
Χρειάστηκε να πάθω ώστε να πάρω το μάθημά μου
Ναρκωτικά και φίδια φίλους κρατάω μακριά μου
Όπως και τα ψυχολογικά τους, φτάνει, έχω και τα δικά μου
Η καρδιά μου έχει μαυρίσει τον έρωτα πες πως θα ζήσει
Όταν έρθει να με βρει ίσως δεν τον αναγνωρίσει
Και δεν φτάνει ο ωκεανός όλος για να μπορέσει να σβήσει
Τα συναισθήματά μου που έχουνε πάρει φωτιά και να πνίξει
Είμαι μεθυσμένος για ζωή ποτέ μου δεν ξενερώνω
Και ασ’ την καρδιά μου λερώνω το κρασί μου δε νερώνω
Όλο μου το είναι, είναι απόσταγμα του ποιος είμαι
Ένα πρόσταγμα του μυαλού μου λέει μείνε όπως είσαι
Ο χρόνος τρέχει γρήγορα κανέναν δεν περιμένει
Και στο πέρας του δείχνει ποιός κοντά σου παραμένει
Κάτι μέσα μας πεθαίνει όσο ζει και βασιλεύει
Στα μυαλά μας ένας φόβος που εφιάλτες ανασταίνει