[Part 1:]
Δεν ξέρω πότε θα πεθάνω
Βλέπεις όσο πιο πολύ θα ζω
Όλο και πιο συχνά ανθρώπους θα χάνω
Σου φαίνεται χαζό μα τη ζωή απολαμβάνω
Όταν σκέφτομαι πως αφήνω κάτι πίσω με όσα κάνω
Γι αυτό και γράφω σαν τον πούστη υλικό
Να 'χεις να ακούς, άμα χαθώ, να βγει όπως το θέλω εγώ
Το TRADE αναλαμβάνει κάθε ακυκλοφόρητο
Κι όλα τα merch, το εμπιστεύομαι στο οικονομικό
[Part 2:]
Και με ρωτάς γιατί βγάζω τόσο συχνά δουλειά
Μα απλά γιατί δεν ξέρω πόσο θα 'μαι εδώ
Δεν ξέρω πότε θα το βαρεθώ ή πότε θα σας βαρεθώ
Ή πότε απλά θα πω θέλω να εξαφανιστώ
Αυτή μου τη δουλειά μα κι όλες όσες έχω βγάλει
Έχω φτιάξει ώστε να ακούει και το παιδί σου άμα λάχει
Είχα το εφήμερο για εχθρό και τα τσιτάτα απέναντι μου
Έτσι με μάθανε μικρό, όπως και να δουλεύω εν τάχει
[Part 3:]
Κι ακούω να μου λεν "δεν προλαβαίνω να τα ακούω"
Λες και τους ρώτησα γιατί δεν ξέρουν ν ακούν μουσική
Γιατί έχουν μάθει απ τους mcs που είναι groupies εξαρχής
Ένα δίσκο τη τετραετία να 'ναι ίδιας θεματικής
Που ανάθεμα αν δεν έχεις μισή ώρα ανά τρίμηνο
Ν ακούσεις έναν δίσκο, πως σκατά λέγεσαι φαν;
Ακούω δέκα δίσκους την ημέρα από τύπους
Που στον χρόνο δε θα βρίσκω, χωρίς να με νοιάζουν καν
[Part 4:]
Οπότε άσε με να βγάζω δέκα δέκα προτζεκτάρες, που και που ας τις τσεκάρεις μα από σένα δε θα φάω
Ποτέ δεν υπολόγιζα αυτούς που κρίναν μόνο απ' τα γνωστά μου
Για να λεν ότι γαμάω
Αυτούς που μ' έχουν πιάσει στο τι κάνω κ είναι ελάχιστοι, που μελετάν τα schemes μου και τις μπάρες εκτιμάω
Αυτό το ραπ αγάπησα, γι αυτό κι όσους αυτό το ραπ αγάπησαν, με αυτόν τον δίσκο θέλησα να δείξω ότι αγαπάω