6 Strun

[Oliver Gigon]

Mam poparzone dłonie, od igrania z ogniem
Lecz nie czuje już nic, bo słyszę tylko melodie
Dookoła wrzaski tych popadłych w monotonie
Mimo lat nie straciłem chęci, serce dalej płonie

[REFREN]

Będę grał dopóki palce nie zaczną krwawić, w rękach trzymam 6 strun i nie oddałbym ich za nic
Ja nie chce tego na serio, ja chce ciągle się tym bawić, ruszać swymi pionkami
Układać origami
Fala leci prosto na mnie, a ja płynę razem z nią
Nawet gdybym tonął na dnie, nie zgaśnie płomień z moich rąk

Ja od dawna próbuje, powiedzieć co czuje, lecz moje usta nie chcą się otworzyć przy tłumie
Oddaje się muzyce, wiem jak ona smakuje
Wole spędzać czas samotnie, oddzielony od was murem

[REFREN]

Będę grał dopóki palce nie zaczną krwawić, w rękach trzymam 6 strun i nie oddałbym ich za nic
Ja nie chce tego na serio, ja chce ciągle się tym bawić, ruszać swymi pionkami
Układać origami
Fala leci prosto na mnie, a ja płynę razem z nią
Nawet gdybym tonął na dnie, nie zgaśnie płomień z moich rąk

Kolan nie uginam choć jestem pod presją

Każda muzyka w sobie ma ukryte piękno

Każda chwila ciszy to jak walka z bestią

Chcę wydusić dźwięki które słysze wewnątrz. (x2)

Fala leci prosto na mnie, a ja płynę razem z nią
Nawet gdybym tonął na dnie, nie zgaśnie płomień z moich rąk