Gidiyorum buhrana doğru
Çarparım durmazsam
Elimi açıp tanrıma sordum
"Gelmedi son durak daha"
En yakınım vuslatım olmuş
İnsanlar kurnazlar
Harcamışım bir sürü dostluğu
Kurmuşlar kumpaslar
Çünkü
Bir an olsun görülmemişim gibi bir gizemin içinde boğuluyorum, ah
"Beni kurtar, beni kurtar, beni kurtar"
Diyemem ben, demem, onlar uyusunlar
Bir of çektim, söndü tüm mumlar
"Beni kurtar, beni kurtar, beni kurtar"
Diyemem ben, demem, onlar uyusunlar
İstemem artık
Başlamak yeni baştan
Zehirden başka bir şey sunmadı mideme
Önüme koyduğunuz aşlar
Beden sağlığımı koruyabildim fakat
Ruhum birazcık hasta
Yine de kendime yeni idealler çizdim
İçinde olduğum yasta
Döküldü gözlerimdеn ne yaşlar
Kışların esir aldığı yazlar
Yeni dostluklar, yеni aşklar istemem
İstemem başlamak baştan
Göz kapaklarıma baskı yapıyor artık çattığım kaşlar
Sabah akşam yaralanmaktan bıktım
Yaranamam asla
Hiç yaranamam asla (yaranamam)
Kimse için mühim değil inan ki zarara zar atmam (değil)
Kaypakların beklentisi (hep) nedense kapılarımı yalana kapatmam
Hepsi bilir işi ama bana kadar
Atamam içime, konuşamamak var
Bir defa daha kendimi kaybetsem de insanlarda huzur aramam (asla)
Bana yakışmaz uysal kalmak
Saklayamam kılıcımı kına
Boyanırken isimler yazdığım ıssız kumsal kanla (asla)
Düne dönüp bakmak istemem ama
Yarını göremiyorum kumpaslardan
Dilimde özgürlük temennileri
18.mum pastamda
Gel, biz pansuman olmayacaksak durmaz kanlar
Eğer herkes havlu atarsa, nasıl dağılır ki şu buhranlar?
Daha yapacak çok şey var, kurtulacağım boynumdaki urganlardan
Bugün 18.mum pastamda