13.12.98

می دونم موقع شروع نبود

الان شبه

بعد تهمتنه

می خواستم بخوابم ولی دیدم زیر سرم سنگه

حیرون عدالت، دست به کلمه نزنم، دلم تنگه

هرچی بگم کممه

زیر آسمونا خالی همه زیر سقفن

خیابونا خلوت

دولتا الوارو مینداختن رو دوشم

درد چوب دو سر آتیش تو *ون رعیت

لال نمیشم بگو هی دار بزنن

چنتا گوشن پشت دیوار میرن جار میزنن

کثیف نشی، سر می خوره سرفم از لاله ی توش

جرم میخورم پیشونیش داغه آرزوم

تقلا تقلا کلاغا که هیزن

الماسا تو جیبش

بچه هاشون سیرن

ساده باور می کنه عام نداریم

عام یه حرف عامیانس

عام میخورم حقتو با جاش

ولی حداقل هوای اعتقادتو دارم

دارم دارم دارم چوبه با طناب

ویروس میزنه بیرون از تفنگا، (طلا)

میشوره خونمو خدا، فقرا رو دوست داره

مایه دارا بیشتر میخورن چون سود داره

دخل و خرج حکومتا باید جور باشه

منم دیدی دارم جر میدم گلو رو

واس اینه که ندارم، کیا مث من خرابن

بکنید رجوع به عقل

بهشت که فروعی نمیشه وقتی ندونی اصلشو

نکنی خونمو تو شیشه، خون من غلیظه

بخوری میبینی مزه هلاهلم

همه میدونیم چی خوبه چی بد

اونجا که تهش، خودتی و خودت

نمیدونی نه؟

تقصیر تو نیست

صرف توی تولیده محتوای کاذب

میزنن جیبمونو مجریای کاسب

نون به نرخ خون

همه بخار پول گرفتشون

بازیگر کارگردان همه دستشون تو ظرفه

بخوام مطرح شم

بعد دوتا پارس بشینم استخون گاز بگیرم

مطلبو باز بلیسم لپشو حاشیه پر رنگ شه

چیه تووی نقشت

سری بعدی وقتی میری روی صحنه

خلافکارا اصلی رو گوش بده

ولی هنو نامه پاره شدت کنارم هستش

اینا از یاد نمیرن

باتومات

گوشه ی لبامو گاز بگیرن

تن لجن ظالمُ توو خاک راه نمیدن

من از نا نمیرم

انقد مردم و زنده شدم که خواب نمیرفت پاهام توو راه

ببینم لباس جدید تنتون سریعا پاره میشن

هار شده گرگ باید علف وام بگیرن

ضامناتون کارد به جیبن دور سفره دراز کشیدن

خب باید یاد بگیرن

فقط فقط حرف

عملش کن بزار حرفات ازت یاد بگیرن

ملتی که حقشو خوردن که لات نمیشن توو محل بیچاره

باید رو سر همتون خب خاک بریزن

که وقتی حقتو میخوردن

فقط *ایه میکردی از من گفتن بود

واس قدرتا فقط لقمه اس جون

یا میگیرنش یا میخورنش

بگو اینم کار دشمن بود

بگو

بگو اینم کار دشمن بود

[قسمت پایانی]

گردنم از مو

از مو

کارت کشتن بود

نبود؟

بگو

بگو کار دشمن بود

گردنم از مو باریک تره

تو

بگو اینا کار دشمن بود