Ludzie, kocham was

Dnia pewnego przyszłam na ten świat
Otoczył mnie jak innych Słońca blask
I ktoś mówił mi, że przyszłam po to
Żeby ludzie, ludzie, kochać was
I ktoś mówił mi, że przyszłam po to
Żeby ludzie, kochać was

Lat dwadzieścia z hakiem przeszło już
I ciągle więcej drzew, im dalej w las
I myśl jedna wciąż powraca do mnie:
Ludzie, ludzie trudno kochać was
I myśl jedna wciąż powraca do mnie:
Ludzie, trudno kochać was

Ale przecież jeden uśmiech wasz
Rozgrzewa serca najzimniejszy głaz
Więc choć przecież mi nielekko z wami
Ludzie, ludzie, jednak kocham was, kocham was, kocham was

Przez was wargi gryzę aż do krwi
Dłonie i pięści ściskam raz po raz
Lecz i dzięki wam ze szczęścia śpiewam
I złorzeczę wam i kocham was
Lecz i dzięki wam ze szczęścia śpiewam
Ludzie, ludzie kocham was

Ale przecież jeden uśmiech wasz
Rozgrzewa serca najzimniejszy głaz
Więc choć przecież mi nielekko z wami
Ludzie, ludzie, jednak kocham was, kocham was, kocham was

Dlatego nie zamienię się
Na inne życie, inny świat i czas
Czego doznać od was bym nie miała
Ludzie, ludzie, będę kochać was
Czego doznać od was bym nie miała
Ludzie, kocham, kocham was

Ludzie kocham was…