Κενοδοξία/Βουλημία (Kenodoksia/Voulimia)

Part I
[Intro]
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ήμουνα πολύ θρασύς
(θέλει θράσος, Σουρτούκη)
Ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου·
Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· (της γης, Αϊντα)
Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον (πες τα, πες τα, πες τα)
Δὸς ἡμῖν σήμερον·
Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν (Τι έχεις να τους πεις ρε Σουρτούκη)
Των έξυπνων και των χαζών (Δόκτορα Νι)
Ώς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·
Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ (πρρρ)

Yo Ody, they gon' doze off, of this one

ΑΜΗΝ!
Το τραμπετικο…
Είναι ένας συνδυασμός του παλιού Ελληνικού ήχου με το σήμερα από τον Λυρικό Ζουλού και τον παραγωγό Odydoze
Είμαστε οι πρώτοι τραμπέτες ρε κουφάλες!
(ΜΑΝΑ!)

(Verse 1)
Μάνα έλα να δεις, το δικό σου το παιδί
Με διαόλια έχει μπλεχτεί, μα ο Θεός τον ευλογεί
(Πες τα Σουρτούκη να μάθω και 'γω)
Θέλω να στρώσω να φύγω μα πίσω με τρώει ο Σατανάς (Μάνα!)
Πάει να με καταβροχθήσει και με παροτρείνει συχνά
Μάνα έλα να δεις, το δικό σου το παιδί
Με διαόλια 'χει μπλεχτεί, μα ο Θεός τον ευλογεί

(Verse 2)
Υο! Φέρε να τα πιώ, όλα να τα δοκιμάσω
Με τις μαλακίες που πήρα
Το κεφάλι μου θα χάσω
Φέρε αναπτήρα, μπαμ το σκάω!
Φέρε μια μπύρα να πιώ δεν μεθάω
Ήρθα για ένα κι ήπια πέντε
Τώρα όπου πάτε, σας ακολουθάω
Βάλε το μπρος άντε πάμε ξεκίνα
Το μάτι στην τσίτα, το σώμα μουδιάζει
Ήταν καιρός να βρεθούμε και τώρα που είπα καιρός
Εδώ πέφτει χαλάζι
Μα ετούτη η σούρα θα φέρει σκοτούρα
(Σκοτώνουμε βλάμη τον οργανισμό μας)
Δεν σου σηκώνεται βλάμη μου η πούτσα
(Φαγώνεσαι βλάμη αν λάστιχο πάθεις)
Αλλά κι οι γιατροί έχουν βγάλει αρκετά ναρκωτικά
Xanax, Molly, Κορτιζόνη και το Covid δεκαεννιά
Λένε το όρκο του Ιπποκράτη, όχι υποκειμενικά
Απο κάτω φακελάκι, τρώνε μεροκάματα

(Bridge)
Άκατα μάκατα σουκουτουμπέ
Φάτε και πιέτε μέσα σε τεκέ
Η Χώρα μου δεν θα πεθάνει ποτέ
Μα ξέχασαν τις παραδόσεις αυτές (Λέμε)

(Interlude)
Το τραμπέτικο
Βάλτε το στο τεφτέρι σας γιαρμάδες!

Λοιπόν .....κόσια χρόνια συμπληρώνονται φέτος απο την αφετηρία του νέου Ελληνικού έθνους Κράτους
Και η χώρα τιμά την εθνική της παλιγγενεσία
Ωστόσο το θέμα της επανάστασης του 1821 μπερδεύει τους νέους
Που παρουσιάζουν τον Κολοκοτρώνη ως Νέγρο Του Μοριά
Κι όχι ως Γέρο Του Μοριά

Part II

[Verse 3]
(Πες τα ρε Ζουλού)
Η γενιά μου έχει φάει μάπες , λες κι ήταν οι αντάρτες
Έχουν φάει τζουριές και μώλωπες γιατί ήταν μετανάστες
Έχουν φάει - την αναμονή για την διαμονή
Έχουν φάει - δίχως εξήγηση, την απόρριψη
Η Ελλάδα που αγαπάω τρώει τα παιδιά της
Στις εισπράξεις, στις συντάξεις, στο τιμόνι, σε απελάσεις
Εθυμωσα όταν είδα δε γνωρίζει τα έθιμα της
Γιατί έχει φαγωθεί με τις δυτικές να μοιάσει (Είναι sad!)V

[Verse 4]
Τώρα έγινα θρασύτατος
Μιλάω αισχρά είμαι λαογραφικός
Πιστεύω στο Θεό στον έναν παντοκράτορα
Που είναι επιβλητικός
Απ την μια είμαι Έλληνας
Απ την άλλη ο κομπλεξικός
Αν βλέπω κάποιους με κοτσίδια ή να λένε «nigga»
Γίνομαι επικριτικός

[Outro]
(Καλλιτέχνες!)
Θα σας φάω όλους λάχανο
Είμαι παιδί του θεού που θα φάει τα φράγκα του σε ένα μισάωρο
Σε μπουκάλια, σε σφηνάκια, σε βενζίνες , σε τσαχπινες, και σε ντρόγκια
Μου φάγαν την ενέργεια μου, την προσωπικότητα μου και τα χρόνια