Ελευθερία (Eleftheria)

Λουσμένος ύστερα απο τον πόλεμο γνωρίζει πια τι αξίζει
Και πιθανόν να είναι απο σκατά ότι γυαλίζει
Τον θεό του κάποιος βρίζει, καιρός να αντεπέλθεις σε κάποια δοκιμασία
Πατάω γη να αγγίξω ουρανό να μπλέξω ουσία
Χαμένος μοιάζω απο μακριά να μαι στον κόσμο μου
Φτιάχνω τον δρόμο μου κι οχι τον θρόνο μου
Στον χρόνο μου
Κρατώ τα ερπετά μακριά μου
Σαφώς αφού δεν ανήκουν στην οικογένεια μου
Δεν βλέπουν τα φτερά μου
Είμαι εδώ μα είμαι κει όσο βαστάν τα γόνατα μου
Και πιο ψηλά για να καταλαγιάσουν την φωτιά μου
Το μάθημα μου ήτανε πικρόχολο ψυχρό
Σ' ένα πλανήτη χωρίς ήλιο, συντρόφους χωρίς νερό
Μ' αέρα που άφηνε πονόλαιμο
Θερισμένος απ' την πείνα με αίμα λουσμένος ύστερα απ' τον πόλεμο
Γνωρίζω πια ότι αξίζει
Και πιθανόν να είναι από σκατά ότι γυαλίζει
Τον θεό του κάποιος βρίζει
Δειλός να ανταπεξέλθει σε κάποια δοκιμασία
Πατάω γη να αγγίξω ουρανό να βρω εξω ουσία