Υπέροχη Ζωή (Iperohi Zoi)

Ακόμα θυμάμαι
Τη μέρα αυτή
Που σε πρωτοείδα
Μια Τρίτη πρωί
Σε είδα και τυφλώθηκ’ απ’ τη λάμψη
Σα να ‘χε ο ήλιος στα μαλλιά σου αράξει

Δεν το συζητώ
Χωρίς εσένα δεν υπάρχω εγώ
Εσύ ’σαι ο λόγος που όταν σε κοιτώ
Φωνάζω απ’ τη ψυχή μου
Πως είναι υπέροχη η ζωή μου
Δεν το συζητώ
Χωρίς εσένα δεν υπάρχω εγώ
Εσύ ’σαι ο λόγος που αν χαθείς ποτέ
Θα ζω επί της ουσίας
Ζωή άνευ λόγου και αιτίας

Δυο ρούχα ασορτί
Που πλύθηκαν μαζί
Και ξέβαψε το ένα στ΄ άλλο
Τώρα είναι και τα δυό
Το ίδιο και το αυτό
Δε ζει το ένα δίχως τ’ άλλο

Ακόμα θυμάμαι
Το πρώτο φιλί
Που δώσαμε οι δυο μας
Μια Τρίτη πρωί
Που ακούμπησαν τα χείλη μου στα δικά σου
Και σαν κερί έλιωσα μέσ στην αγκαλιά σου