Η Κοκούλα (H Koukoula)

Ανάθεμα έχω γράψει τόσα πράματα νιώθω περισότερο όταν θα’ρθουν τα χαράματα από σπόροι που ραπάραν γιναμε άντρες, όλοι στην παρεα πια τρέχουν για μεροκάματα
Δεν αράζουμε σε πάρκα σε πλατείες πια, το θυμάμαι ενα μπαλκόνι να’χει θέα
Κάνενας δεν μένει 16 για πάντα κι ομολογουμένως τα 16 ειναι ωραία
Μου λείπουν τα χρόνια της νιώτης το πρώτο φιλί, ζαλάδα στο πρώτο τσιγάρο, μου λείπει το να’μαστε όλοι μαζί και να συζητάμε οσα θα γίνουμε αύριο
Μα αυτές οι εποχες περνάνε και ειναι αργά όταν καταλάβεις δεν γυρνάνε. Ο καθένας σ’άλλη πόλη σ’άλλη χώρα κι όσο κιαν πονάει απλά λέμε προχωράμε
Μα αυτές οι εποχές περνάνε και ανά διαστήματα θες να γυρισεις πίσω ενώ τοτε ήθελες απλά να μεγαλώσεις περπατώντας καποιους δρόμους που δεν χρειάζετε να θίξω
Βλέπεις όλα καταλήγουνε εδώ μετανιωνεις, μετά διώχνεις όσα σου κανουν κακό, μετα νιωθεις πως ότι εκανες δεν ήταν αρκετό, μετά θέλεις να ξαναρχισεις απο το δημοτικό. Ίδια σκηνικά τους ίδιους φίλους να μην μπεις ποτέ σε κάποιους κύκλους, να παίξεις μπάλα οσο ακόμα προλαμβαίνεις γιατί σε κάποια χρόνια δεν θα αντέχεις 5 γύρους. Την ίδια ανατριχίλα πρώτες νότες ένος τραγουδιού που τώρα δεν θυμάσαι το ονομα, το πρώτο χειροκρότημα που σου’δωσε ελπίδα και σου μαθε να πιστευεις στα όνειρα. Το πρώτο εικοσάρι πρώτο 2 , πρωτη χαρα και πρωτο κλαμα στο σχολειο, να ξαναφάς τυρόπιτα απο το κυλικείο ήταν κάκιστη μαλάκα μα γιαυτο ηταν αστείο
Πρώτος ερωτας και πρωτο ραπ κομμάτι στο σπίτι κάποιου φίλου συζητήσεις όλο βράδυ, στα αυτια σου ακουστικα εσυ δεν κλεινεις ματι καθε μέρα στο repeat να παίζουν οι δίσκοι του bloody
Να φοβάσαι την μοναξια σαν μπαμπούλα, να πίνεις 2 ποτήρια και να σου’ρχεται αναγούλα, να νιώθεις σαν κουτάβι που περπαταει σε ζούγκλα, ολές τις ανασφάλειες να κρύβει η κουκούλα
Να σε πιανει τρεμούλα οτάν χανεις την μπαλα οπως το ταβλι τα πούλια, ειμάστε νυχτοπούλια τοτε κριναμε ανθρωπους οχι ρούχα. Με τον καιρό βλεπεις τα παντα λογικευονται και εισαι εσυ ο βλάκας που ακολουθεί τους χτύπους. Με τον καιρο βλεπεις ολα έρχονται και φευγουνε και εισαι εσυ αυτος που στο τελος θα βγει ο ηλιθιος
Μα ακομα δεν ξερω τι ειναι σωστο και τι λαθος, ακομα μπερδευομαι οταν μιλαμε για παθος, ακομα φοβαμαι τι θα γινω στη ζωη μου κι ακομα πληγωνω τους γυρω μου καταλαθος. Μάλλον δεν αλλαξανε και τοσα πρακτικά απλα τωρα τα λάθοι δεν συγχωρουνται και τόσο, γιατι τοτε τα λέγαμε παιδικά τωρα απ’τις λεπτομέρειες εκκρινουν οσο κι οσο.Κι αν ανηκω στα αιώνια παιδια πες μου πως θα υπαρχει μια θεση για μενα και αν δεν μπορεις να απαντησεις με σιγουριά τοτε περίμενε να δούμε τη συνέχεια και αν ανηκω στα αιωνια παιδια πες μου πως θα υπαρχει μια θεση καπου για μενα και αν δεν μπορεις να απαντησεις με σιγουριά τοτε περίμενε να δούμε τη συνέχεια