Pareesh

از این قرصا می‌گیره عنم
دل به روده می‌پیچه مخ می‌رینه
دونه‌های گرد جاییزن
بشین،پاشو،بخواب،بخور
چیزایی که می‌گن باش و والسلام
سگ بشو صاحابتو نشناس
پاچه بگیر از مردم نسناس
پاچه بخور یا مغز استخون
ازین قرصا عنم می‌گیره
بشو چیزایی که ما می‌خوایم، مرگ به شوروی،اسرائیل و آمریکا
کم و کاست، تاریک روشنه مثل روز
ما الف بی کلاهیم ته کاستاریکا
از این قرصا عُقم میاد،می‌شم ماشین چهار چرخ
که روغن می‌خواد،چرب و نرم،مایه نیس با فطیر باید سر کنم
جواز بهشت تو میدونه، رو مینا، کوکب، ستاره، پر و پاچه،پول، اینا
عوارض قرصائه که بهمون می دن
اون چیزایی که نمی بینیم رو نشون می‌دن
ازین کپسول و سرنگا می‌گیره عنم
زمین یه بمبه گرده و فیتیله منم
روانم، پریشم، مریض منم، حرفامو قورت می‌دم، می‌شه غلیظ عنم
حاجی دلپیچه دارم، سالی که بگاس از بهار پیداس، از نوروز تا رمضون، تلسکوپ، شعاع عمامه، قطر ماه، دلت قرص
صورت و مخرجمون یکیه، مگه کسر طبقاتی می‌ذاره ببینه؟
ولی ولش کن،صورت مساله کثیفه، جوابا تو قرص ماهه،عنم می‌گیره
با دوتا دست‌بند بستنم به تخت، هی آق پسر کمتر حرف بزن
می‌گم به رویه‌تون عادت دارم، حالا خرافات کثیفتو از رگم بزن
سر سوزنو به دست چپ زد، با خنده گفت کی بود حرف حق زد؟ حالا تخم لاپاته بکن تو سطح شهر رپ، یا تگ بزن رو دیوار و درب شهرک
زدم یه خنده از ته قلبم، دیدم چشاش گرد و کج گردن، من پادزهرم، واسه قرصا که دادی، به دست من و اونا و نسل بچت ابزار کنترل، خرافات، کدّی تا پروفسور، دولا راست، تحریف کُتُب و تاریخای طبری سانسور بهرنگی تا گل آقا
حاجی عنم می‌گیره از تخته سیاه از شیافای سفید، از معلم دینی ،تو نقاب رفیق، از بوی گند جوراب و آفتاب ظهر، از اجبار به نیکی تو راستای صلح از مغزای آهنی ساخته‌ی پتک
از همشون عنم می‌گیره