Xαλασμένη Πυξίδα (Pyxida)

[Verse 1]
Ήταν Οκτώβριος του 96 όταν έφτασα στη γη
Δεν ήξερα που είχα μπλέξει μικρός δίχως να ορθώσο λέξη
Παγιδευμένος σε κάτι που άλλοι είχανε επιλέξει
Από τα πρώτα χρόνια το πράμα φαινότανε
Πως δεν θα γίνω σαν τα άλλα παιδάκια
Δεν θα γινότανε περίεργα φαινότανε σαν τους άλλους
Και άρχισε να αποκτά χωρίς λόγο αντιπάλους
Το διαφορετικό δεν είναι ιδανικό
Και ότι δεν είναι ιδανικό
Εδώ μάγκα είναι για πέταμα
Αν και δεν κατάλαβα Και έτσι έκανα τον μαλακά
Συνιλσταμένος αρκετά
Ποτέ μου δεν υπήρξα αλήτης
Έτσι όπως σου το πλασάρουνε
Όλα αυτά είναι φάρσες
Οι μάσκες θα πέσουμε και ότι αξίζουνε θα πάρουνε

[Chorus]
Χαμένος στο βιβλίο με τις αναμνήσεις
Γεμάτο με σελίδες που ήθελες να σκίσεις
Χαμένος μέσα σε ένα κόσμο θολωμένο
Καταδικασμένο από πουστήδες που δεν θα ξανά ζήσεις
Το βλέμμα μου σιμαδεβι οτι [?]
Τα ποδιά μου βαδίζουν αργά προς το κενώ
Με το βιβλίο στα χέρια σε [?] μουντό
Κοιτάζω τον ουρανό και [?] στο βυθό

[Verse 2]
Ακόμα με τα ίδια μυαλά
Με χαλασμένη την πυξίδα
Κατευθυνόμε προς το βυθό
Επάνω στη σανίδα μου
Η ασπίδα μου τα δυο ματια μου με κοιτάνε χαμογελώντας
Αυτά με κάνουν να πέφτω πετώντας
Σαν [?]
Με δυνατότητα κερινα φτερά
Παλεύω τον ήλιο να αγγίξω να ξεφύγω από όλα αυτά
Μα είμαι ανίκανος
Κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει από την μύρα του
Καθένας περπατάει τη σανίδα του
Και αν προσπαθήσεις να τα αποφύγεις θα αποτύχεις
Παγίδα τα καμοματα της τύχης
Συμβιβάζεται με αυτό
Και βλέπεις διαφορετικά από [?]
Ζωή σε σενάριο για μια προβολή
Και όταν πέσο όταν βυθιστο
Όταν απέναντι βρεθώ
Και είμαι σε τοπίο φόβο
Κράτα αυτό μου είναι δύσκολο να σε υποχοριστο
Μα μου είναι πιο δύσκολο να βασιστο

[Chorus]
Χαμένος στο βιβλίο με τις αναμνήσεις
Γεμάτο με σελίδες που ήθελες να σκίσεις
Χαμένος μέσα σε ένα κόσμο θολωμένο
Καταδικασμένο από πουστήδες που δεν θα ξανά ζήσεις
Το βλέμμα μου σιμαδεβι οτι [?]
Τα ποδιά μου βαδίζουν αργά προς το κενώ
Με το βιβλίο στα χέρια σε [?] μουντό
Κοιτάζω τον ουρανό και [?] στο βυθό