Så Vidunderleg

Når mørkre kjemer og omsluttar meg
Held du ei lykt i di hand
Og eg veit du vil vente, og eg veit det vil bli
Eit under, så vidunderleg når du fylgjer meg fram for om det blese ville vindar
Og brenning bryte ivi skjær
Hev eg ei hamn i dine armar
Eg kan kvile meg der
Om eg går gjenom djupe dalar
Om eg står framom høge fjell
Gjev du meg ro i dine salar når det stilnar mot kveld når steg blir tunge og stien e smal
Set eg så fot framfor fot
For eg veit du vil koma, og eg veit det vil bli
Eit under, så vidunderleg når du tek meg i mot For om det blese ville vindar
Og brenning bryte ivi skjær
Hev eg ei hamn i dine armar
Eg kan kvile meg der
Om eg går gjenom djupe dalar
Om eg står framom høge fjell
Gjev du meg ro i dine salar når det stilnar mot kveld om eg går gjenom djupe dalar
Om eg står framom høge fjell
Fer eg ro når det stilnar mot kveld