Mektup

[Verse 1]

Mektuplar yazılmakta geçmişe
Okunur tek nefeste (tek), dokunur gönülden gönüle
Ruhum kalbe darbe teşebbüsünde
Dilim teneffüste
Nasıl tereddüt bu hayrı alamet bir tesadüfle
Beden sebepsizlik ikametinde
Yolunu kaybedenler kulübünün istikametinde
İhtiyar bu iklim, ihtiyattan uzak, ihtiyaçtan ırak, külliyatı sanat, tüm hayatı geçti bilgelikle (tüm)
Yaşaman için ölümü delmen gerek
Mümkünatı yok, bunu asla denеmemen gerеk
Geceyi kör eden karanlık güneşsizlik demekmiş (bak!)
Dünya güneşe, güneş dünyaya dönekmiş
Ateş parçalıyor günü, soğuk donduruyor dünü
İkisi de yaşatıyor kısa ölümü
Bahçe kuraklıkla cebelleşirken sulamak yerine sakın suçlama solan gülü

[Nakarat]

Mektuplar yazılır geçmişime
Ulaşır sandım bak ellerime
Buna aldandım kendimi kandırdım
Yazık ettik ömrümüze, yanmazken kendi derdimize
Buna aldandım kendimi kandırdım

Mektuplar geçmişime ulaşamaz artık
Bak ellerime yine aldandım
Kendimi kandırdım
Yazık ettik ömrümüze, yanmazken kendi derdimize
Yine aldandım kendimi kandırdım

[Verse 2]

Kandırıldım öylece
Tüm hayatım çözümü olmayan bir bilmece
Bilinmezlik dengesizce saldırıp da rehin tutar kafeste
İyimserlik bu dünyada kalır rezil kepaze
Zaman geçer kayar şiraze
İradeni kaybedersen olanaksız iade
İdareten beden canlı cenaze
Bilindik bu hikâye
Silindikçe maziden biz okunmuyor esame
Kalleş ekmeğine yağ sürme kardeş
Aç kollarını (aç bakalım)
Alma mazlum ahı (alma!)
Bu düzen, nifak tohumlarını eken tohumun torunlarının kanlı miras oyunları
Madalyonun çift tarafı kirli
Tüm insanlar kinli
Geçmiş aklanır bugünden olsaydı haberi
Mektuplar seferi
Güvercinler dönsün geri
Yerine beyaz güvercinler salın barış elçisi

[Nakarat]

Mektuplar yazılır geçmişime
Ulaşır sandım bak ellerime
Buna aldandım kendimi kandırdım
Yazık ettik ömrümüze, yanmazken kendi derdimize
Buna aldandım kendimi kandırdım

Mektuplar geçmişime ulaşamaz artık
Bak ellerime yine aldandım
Kendimi kandırdım
Yazık ettik ömrümüze, yanmazken kendi derdimize
Yine aldandım kendimi kandırdım