Δεν Είσαι Kαν Στο Πλάνο Mας

[Intro: Phyrosun]
Από Αθήνα, Μάντο
Eversor για πες
Δεν είναι πια στο πλάνο μας

[Verse 1: Phyrosun]
Καυτός rapper με flow στην τεχνική master
Αρχηγός rollάρω stone σαν τον Mick Jagger
Από 'δώ άμα κοιτάς θα δεις hip hop rappers
Από 'κεί άμα κοιτάς θα δεις pop σκράπες
Θέλουν αφρό, τους δίνω κρέμα
Ο χρόνος τους μπροστά μου μέχρι να πέσει το κέρμα
Αυτό σου δίνει 2 όψεις
Η πρώτη να χάσεις, τη δεύτερη θα χάσεις και το rap θα κόψεις
Κλειστό κύκλωμα, μόνο για λίγους
Μόνο καρδιά, μόνο συναισθήματα, μόνο με στίχους
Δεν είσαι MC (uh, uh), ούτε του τύπου
Ο πανικός πολύ μόνο για τα δελτία τύπου
Ο δρόμος Μάντο γνωρίζει πως είναι φούσκα
Από ένα ατάλαντο βγάζουν μέσα κι άλλον, babushka
Μασημένη μουσική τροφή απούσα
Ο manager μετρά κι η τσέπη σου την κατιούσα

[Chorus: Phyrosun]
(Δεν είσαι πια στο πλάνο μας) θα μπεις μόνος στο παιχνίδι
(Δεν είσαι καν στο πλάνο μας) θα βγεις μόνος απ' το παιχνίδι
(Δεν είναι πια στο πλάνο μας) είναι τι γράφεις
(Κλειστό κύκλωμα) και τι κάνεις (Μάντος)

[Verse 2: Phyrosun]
Όλα για την φήμη λοιπόν (ha)
Δουλειές αρπαχτής που τις κάνετε μόστρα
Πολλά τα λόγια, εμείς κρατάμε για χρόνια
Μπροστά δίχως πληρωμένες λίστες με ψώνια
Μουσική κατανάλωση για πιόνια (ναι)
Νεκρή τροφή κι από πάνω τους τα όρνια
Εδώ η πηγή, εσύ πιες νερό απ' τη λάσπη
Να μάθεις; χλωμό, πολλά λάθη για να τα φτιάξεις
Λόγια που 'πες, φύγαν όλα για βρούβες
Βασιλιάς της rap; μπα, βασιλιάς στις κωλοτούμπες
Τους αρέσουν να sniffάρουνε πούδρες
Δεν βγάζουν ντόπες οπότε τσάμπα κι αυτά που του 'πιες
Χαστουκίζω πουτανάκια σε Eversor λούπες
Οι σχολές είναι πολλές, ποια θα μείνει του 'πες;
Άσε τη σχολή ν' ανοίξεις μπουρδελάκι
Θα κάνω εγώ PR, μη βάλεις ούτε καν φωτάκι

[Chorus: Phyrosun]
(Δεν είσαι πια στο πλάνο μας) ποιος είναι φούσκα ε;
(Δεν είσαι καν στο πλάνο μας) για κοιτάξου στον καθρέφτη
(Δεν είναι πια στο πλάνο μας) κρίνεις;
(Κλειστό κύκλωμα) εμάς Μάντο;

[Verse 3: Phyrosun]
Πόσο λίγος ρε; μας κρίνεις κιόλας ε;
Εσύ κοίτα να πιπιλάς ό,τι σου δώσανε, κόπανε
Ρώτα με, ξέρω το ρουφιάνο και ποιος το 'κανε
Και τ' όνομα της κλίκας το έχω μέσα στο Carne
Εγώ όπως το 'παμε, το παιδί που χέρι δίνει
Δε θέλω αντάλλαγμα, μου φτάνει ο Θεός τι δίνει
Δε θέλω χάρισμα, το παίρνω γιατί απλά μου ανήκει
(Μάλιστα κύριε) σαν τον Ζαμπέτα θέμα λήγει
Αν φτάσω κάπου θα 'χω φτάσει για αυτό που είμαι
Αν φτάσεις κάπου γιατί η γλώσσα σου πολύ κινείται
Σ' όποια κλίκα πάω ανοίγουνε την πόρτα όλοι
Αν πας εσύ, την τρως, σου παίρνουν και το πορτοφόλι
Πες στους δικούς σου όταν rapάρω να περάσουν έξω
Δε θέλω πρόβατα τριγύρω μου εγώ όταν παίζω
Άλλοι θέλουν το πράσινο να το μασάνε
Κι άλλοι για να φτιάχνουν μουσική όταν το ρουφάνε

[Outro: Phyrosun]
Ακούς Μάντο;
Για πες