Juan Martin Naborati

Naborati na mikrofonie (juan martin naborati)
Ile mandżuru jest w mojej głowie, korba halunów ponad moim zdrowiem
Prowadzi do tej strony południowej, Ameryki, Ameryki, Ameryki
Sfera Dżungli, zew psychiki, gniew znieczulmy (po)
Postaram się nie wkurwić
Choć nektar z liści koki pobudza tutaj tłumne rzędy knurni
W gąszczu lasów tropikalnych, szczytów w Kolumbii
Purpurowe drzewa, purple drunk ogrzewa
W chuj tu farb od nieba, chyba ktoś tak ziom
Świat odlewał, nie ugościł ziomków tu chlebem i solą
Lecz używał środków, związanych z hipnozą
Oczyszczeniem ducha, na orbite dusza a komitet słucha
Jest surowość w kluczach, chce dać tym słowo utarg
Podłożyc wrogom uran, tak działa srogo Juan
Bezceremonialność wielkich uczt, musi je nawiedzić bóg
Kururumany - by klimat tu zbudowany, mógłbyć full naturalny czaisz?
Oni są głusi na czillin, choć tony suszu zbombili
Usuwam fusy z bombilli, to z duszy zmazanie winy (juan martin naborati)