Nιώστο

Αν ήμουν ναρκωτικό θα 'θελα μα 'μουν το χάπι
Να με μασάνε και να αφήνω στο μυαλό τους στάχτη
Κρύβω το μίσος μέσα μου αλλά βγαίνει μόνο βράδυ
Γιατί εγκλόβιζα το μυαλό μου σ' ένα καμμένο μονοπάτι
Hoff, Αθήνα, απ' άκρη σ' άκρη,μ' άκουσες και κάηκες αυτά ήταν τα λάθη
Είμαι τρύπιος τύπος, σαν τρύπιος ήχος ναιι τρυπάρισμα, τρυπίματος κάθε μου στίχος
Κάθε ευχή μου διαταγή για κάθε καταραμένη μάγισσα
Μου λεν Διάολε τη φωνή σου άκουσα κι αμέσως γονάτισα
Οι μπάρες μου φλώρε χάπια ζυγίζουν
Χώνω και με κοιτάν όπως οι μπάτσοι όταν το γάρο μου μυρίζουν
Στ' αρχίδια μου τι λένε ρε δεν παίρνουμε χαμπάρια
Φέρε φούντα, χάπια, φράγκα και στο χιόνι φίλε γράφτα
Η γειτονιά κάπως μυρίζει γιατί βρήκα τη λύση
Χάπια για το αίμα και για το κεφάλι μου χασίσι
Τόσοι δαίμονες κρύφτηκαν μέσα σε ένα σώμα
Κι είσαι χώμα, λογικό, αφού πίνεις απ το χώμα
Σκάσε-εδώ παίζουμε με φέρετρα είν' ο Διάολος στην Αθήνα με δυο μάτια και δυο κέρατα
Λες ψέμματα, δεν ξέρεις καν φίλε το πλάνο μου
Κι έχω θέματα που δεν βγάζω την αρρώστεια από πάνω μου
Και πάνω σου ακουμπάω και αφήνω το τράυμα μου
Μπαίνω αργά στο υπόγειο για να ταϊσω την πουτάνα μου!