Ο Χρόνος Ξέρει (O Xronos Kserei)

[Verse]
Αν ήξερα πως φεύγεις, θα σου χαμογελούσα
Δεν θα έλεγα τίποτα απολύτως πριν φύγεις
Ούτε πως σ' αγαπώ, ούτε συγνώμη, απλά θα σιωπούσα
Γιατί ξέρω, πως κάπου, κάποτε θα γυρίσεις

Γιατί η αγάπη μένει, σαν την Πηνελόπη που υφαίνει
Θα επιμένει, θα 'ναι εκεί όσα η μοίρα και αν φέρει
Θα 'ρθούν ξένοι, και ίσως να φανεί κουρασμένη
Ο χρόνος ξέρει, στην Ιθάκη θα βρεθούμε εν τέλει

Μα αν το απαιτούν οι συνθήκες, ίσως τότε να βιαστώ
Ίσως κάποιος απ' τους μνηστήρες κάνει να ξεχαστώ
Μα αν αργώ, και ψάχνεις κάπου για να φανώ
Ίσως και 'γω απ' την πλευρά μου μείνω στην Καλυψώ

Και γράφω τώρα, γιατί αυριο ίσως να μην έχει
Την διάθεση κανείς μας, να πει στον άλλον αυτά που πρέπει
Ίσως να χαθούμε, μα σου πα ο χρόνος ξέρει
Και κανείς δεν έχει τύχει να βγάλει τον χρόνο ψεύτη