Click.FLASH!

[Intro]
Μικρέ Σωτήρη, γειά σου
Αυτή είναι μια φωτογραφία σου στα δεκαεννιά σου
Συγγνώμη μα δεν γίνεται να πω πως εκπλήρωσες όλα τα όνειρα σου
Μακάρι να 'μουνα εκεί κοντά σου
Για να σου πω πως οι φίλοι που 'χεις τώρα
Σε δυο χρόνια θα 'χουν φύγει και δε θα τους ξαναδείς
Να σου πω όσα σκέφτεσαι να λες γιατί δεν ξέρεις
Αν θα σου δοθεί ποτέ ευκαιρία να τα ξαναπείς
Και μη σε νοιάζουν οι επιπτώσεις
Σταματά επιτέλους να 'σαι τόσο ανασφαλής, θα το δεις
Δεν μπορείς να τα πας καλά με όλους
Και εντέλει είναι αναπόφευκτο το να πληγωθείς, yeah

[Verse]
Πόσες φορές δεν είσαι αυτός που θα ήθελες, πες μου αλήθεια;
Γιατί άμα η μνήμη μου δε μ' απατά είναι πολλές κι είναι κρίμα
Πόσες φορές σ' έπεισες ότι ευθύνεσαι εσύ για τα πάντα;
Τον πόνο που κρύβεις σε κλάμα σε λίγο καιρό θα τον δεις σε τσιγάρα και σ' αλκοόλ
Πέρασαν βράδια που ήσουνα λιώμα σε πάρκα, σε σπίτια, σερί και ξενύχτια
Θυσία τα πάντα για εκείνη, να μην την ξεχάσεις, να μη σβήσει η σπίθα
Θέλεις βοήθεια πίστεψες, θες να σου πω το τι ήθελες;
Το φανταστικό σου σενάριο να βγει αληθινό εμονικά επιζήταγες
Κι αν δεν την έχεις γνωρίσει ακόμα, θα την γνωρίσεις και θα καταλάβεις
Κι όταν την δεις, μικρή συμβουλή, στα μάτια της μη την κοιτάξεις
Το θέατρο άφησες και την οργή έκανες μουσική
Γιατί ο πόνος σου ήταν θέατρο χωρίς θεατή
Δεν είναι όλα σκοτεινά κι ας έκανες λάθη πολλά
Δεν είσαι μόνος όλοι κάνουν λάθη τελικά
Μα εσύ δεν έμαθες από αυτά, στις Πανελλήνιες πήρες εννιά
Δεν το 'βαλες κάτω, έδωσες κι άλλη φορά και πήγες και τότε σκατά (δεν ξέρω)
Δεν ξέρω αν είσαι περήφανος γι' αυτά που ακούς και πάνω απ' όλα για μένα
Ξέρω δεν είμαι αυτό που περίμενες κι ήθελες, όμως είμ' αυτό που ισχύει
Αν είσαι δύσπιστος σε προκαλώ να βρεις κάτι κρυφό που δε ξέρω για σένα ή όσα αποδέξου πως το πεπρωμένο σου λέει πως θα γίνεις εγώ δε θα σου πω τι να κάνεις αλλά πρόσεχε λίγο τις επαφές σου δε θέλεις να φτάσεις εδώ που 'χω φτάσει και να μετανιώνεις το χθες σου και αφού είσαι το χθες μου που είναι οι ουλές σου μικρέ? Που είναι οι πληγές σου? Αν είσαι καλά μη με ακούσεις σε τίποτα βγες να αποκτήσεις δικές σου και ενώ σου' πα τόσα για λύπες δε θέλω να νιώθεις πως είναι όλα είναι μαύρα υπήρχαν φιλίες που κράτησαν και άλλες που δείχνουν πως θα' ναι για πάντα, όσα ζήσαμε δεν είναι για όλους μα αξίζουν για κάποιους ανθρώπους γιατί η αγάπη που λάβαμε από άτομα σε θεραπεύει με χίλιους δυο τρόπους και ενώ ξέρεις πως δεν είμαι τέλειος μη πιστέψεις πως είμαι απαίσιος διότι εντέλει δεν έγινε κάτι έτσι κι αλλιώς ουδείς τέλειος υπάρχει, μη μου γκρινιάζεις άμα σε νοιάζει τόσο πολύ να το μάθεις θα σου το πω το για ποια σου μιλώ εσύ το ήθελες καλά να πάθεις yeahhh Κατερίνα τη λένε, καθυστερημένε, κοντά 5 χρόνια ασχολείσαι με αυτό χωρίς αποτέλεσμα λένε όμως έχεις μεγαλώσει με αυτή στο μυαλό σου, άρα αυτή σε μεγάλωσε έχει αλλάξει το πρόσωπό σου ίσως γιατί δεν της άρεσε, έχεις αλλάξει το σκεπτικό σου, γιατί αυτό που 'χες δεν την κολάκευε έκανες τα πάντα για αυτή όμως αυτό ποτέ δεν την άγγιξε και συ κολλημένος εκεί να διώχνεις όποια δεν είδαν αυτή ακόμα και όποια σε αγάπησε νάρκησε είσαι ακόμα παιδί και αυτή τη στιγμή.. Λες την αλήθεια που πάντα φοβόσουν να πεις (φοβόσουν να πεις) κοιτάς στον καθρέφτη το πρόσωπο που πάντα φοβόσουν να δεις για μεγαλεία μας λέγαν δεν είμαστε εμείς 1η φορά που κάποιος μας σήκωσε αντί να μας ρίξει και αντί να μας κράξει μας είπε μπορείς 1η φορά που μιλάω σε μένα και 1η φορά που κάποιος μ'ακούει 1η φορά που νιώθω καλά για κάτι που έκανα χωρίς ντροπή μ' ακολουθεί και να μου κρατάει τα φτερά θα σου κρατάω τη θέση σε περιμένω να 'ρθεις γιατί είναι η σειρά σου μετά