Sogand

{آلبوم کپسول | متن آهنگ «سوگند» از هیپهاپولوژیست}

مرا ببوس
من آخرین سکوتم
پرام باز
بین اونا که عاشق سقوطن
دکتر خودم رفتنیه
عاشق خروجه
من خودم رفتنی‌ام
دیگه بهم نزن گلوله
مرا ببوس
با اینکه زخمای عمیقم بازه
که حتی با آنتی‌بیوتیکم می‌مونه تازه
همه‌مون می‌ریم، پس دیگه کی خونه رو بسازه
من هنوز محکومم واسه این شعر بی‌اجازه
مرا ببوس
که من آخرین شهر بی‌دفاعم
یه آسمونِ تاریکِ ابریِ بی‌ستاره‌ام
مرا ببوس
برای بغضِ آخرین نگاهم
منم یه روزی میرم، اما بازم موندگارم
مرا ببوس
حتی بین برف و بارون
اَ سر مستی چَک زدم تو روی خط قانون
می‌دونم کندن از این سرزمین نبوده آسون
یه هوای مه‌آلود، جنگل و صدای بارون
هنوزم بدهکارمه کنارت چندتا بوسه
تاریک‌ترین لحظه‌ی هر شبی نزدیک روزه
حتی برّه‌ها بترسن از صدای زوزه
من هنوز همون التماسم واسه چندتا بوسه
مرا ببوس
پاره‌ی تنتم لعنتی
فقط یه بوسه، بعد می‌تونی منو نشنوی
منم اون سکوتم با کلی شعر خط‌خطی
یه روز به خاطر این زخما میشم بستری
مرا ببوس
همین الان که دیره، فردا که
بوسه عشق و زنده می‌کنه تو سوز سرما
منم هنوز همونم، گلِ رُزی جلو تفنگا
دنبال یه رگ سالم تو تَن واسه سرنگا
مرا ببوس
هرچند که طعمش نفرته
بجنب، یه روزی تموم میشه هرچی لذته
یه گیسوی بازی تو باد که پِی قسمته
مرا ببوس
مهم نیست کی‌ام؟ چی قصمه
مرا ببوس
این جنگو کِش نده
تموم تنم زخمه
هدیه این کشوره