Kısmetsizlik

[Verse 1]
Bittiyse bitti ne yani ölüm yok sonunda ömrün
Gönlünden en nadide parçan gittiyse gitti
Taktiri ilahi kader her şeyin var ilki
Son değil sabır kör yamaçtan aşk gittiyse bitti
Kalk bakim yollar ve yıllar uzun aydın olsun yüzün
Bir tebessüm kafi gelir feryat eder hüzün
Her ne kadar tatsız tuzsuz kalsan da dert değil
Uzaktan doğmuş olsa da bir güneş bekler semada
Sarsılı istikbalin rüzgarda mum gibi
Estikçe titrer için erirsin neden sen?
Gerçekle dargın inan ha keza lal gibi
Konuşmaz tek bir cümle korkar izah etmekten
Aşk suretten geçip mana denizine dalmaksa
Sarsılır gemim benim uzak dur korkun eğer batmaksa
Kaybettim imbatları yol sorup mehtaba
Meylettim ilk fırtınayla ben karıştır girdaplara

[Nakarat]
Kasvet çöktü bak bu gece
Ne kısmetsizlik yok yoluda bilen
Hasret kaldım gökyüzüne
Güne derman göster bi' çare

[Verse 2]
Kırılmış camın deliğinden bakmak ister özüme gözün
Paytak ayaklarını sür hayatın tozuna kirlen gülüm
Zafer çığlıklarını at mutluluk bizimde hakkımız
Vakit gelir gider aklın kalırsın şehetle yalnız
Seksenler tadında hoş seyirdeyim hızım altmış
Elimde sigara bir Chevrolet içinde ismi İmpala
Zamansız zamanlarda bense katarım tozu dumana
Gelsin başımın aklı fısılda ki lan kulaklarıma
Bu ben değilim derken ne demek istersin aklım ki sen
Birkaç genç in cümlelerine sürekli sevinen
Defnediyorum kulaklarıma gelen iltifatları hızla
Egona takla attırır şan şöhret gel de tırsma
Bak bahar mevsiminde yavrum sevinç tek lokmalık
Sana ikramım olur beni üzersen koca ayrılık
Kahır pınarında yüzdürürler canı zorla
Hayat aslanın ağzında ekmek gel de al yiyorsa

[Nakarat]
Kasvet çöktü bak bu gece
Ne kısmetsizlik yok yoluda bilen
Hasret kaldım gökyüzüne
Güne derman göster bi' çare