Birileri

[Verse 1: Felâh]

Benim derdim bir ömür bin ömür gelse faydasız
Elim üşürken ısıyı bulmak kadar sıcaksın
Yarın küstü dünüm çekti gitti ömür giderek azalır
Boşuna giden yıllar çaresizce kısalır
Yeni bi' dünya kurdum kendime yeni bi' hasret başladıysa kime ne
Sesimin gitmesinden korktum uykudayken güzele
Anılarım zamanla gitti hatır kaldı bize de
Güle güle gittiğin gün öldüm gülüm soldu
Gözün kuyusu kurudu tüm insanlık sözünü duydu
Sözün bu muydu huzur içinde yatıyo'sun
Sen gidince bayram etti hasımlarımın çoğu
Yeniden başa dönüp dönüyor dünya başı dönük
Aşka uğradıkça sahte çıktı aynı yerden döndük
Gökyüzünde ay ve güneşin tutulmasını görüp
Güneşin ateşi harla yanıyor bizim ocaksa sönük
Ne yalnızken yalnızım ne senleyim ne yalnız
Ne yaz gelir kışın ne kış gelir yazın
Ne hikmetse bitmiyor baharlardan sonbaharım
Ben kimim ki sor bakalım bu yazdıklarımın azı
Çok koşunca peşinden felah tükendi koşun
Ben bu aşka sarhoş oldum şuan biraz hoşum
Derin bi denize daldım her tarafta yosun
Kötülüğünü istiyorsam devrilsin bu boy posum (hadi gazla)

[Nakarat: Felâh]

Birileri bana hatırımı sordu
Yine kalbim garip mi durdun
Aldım nefesi durdum
Kendim kendimi duydum

Birileri bana derdimi saçmış
Yine insan kendini aşmış
Benim bu kalbim çoktan yanmış
Bana yeter doydum

Birileri bana hatırımı sordu
Yine kalbim garip mi durdun
Aldım nefesi durdum
Kendim kendimi duydum

Birileri bana derdimi saçmış
Yine insan kendini aşmış
Benim bu kalbim çoktan yanmış
Bana yeter doydum

[Verse 2: Oğuz Esen]

İçimden geleni duymak istemezsin or'da kal
Bu nefretin bi' sebebi yok maksadım değil günah çıkarmak
Tahminlerim neden hep felaketin habercisi
Ya da ben emin değilim bindiğimiz bir cadının süpürgesi
Sen gittin mikroplardan arındım
Söyle ne değişti yine ben mikrofona sarıldım
Yanlış hamle filime karşı oynadığın atındı
Batan güneşten her gün doğana sıkılmadan yakındım
Korkma attığın adımı düşündüysen yarından
Hiç susma haklı olduğunda haksız karşısında
Susma, sesini yükselt, başını dik tut
Ve durma hiçbir zaman haram paranın yanında
Benim bi' gençliğim vardı sanki ihtiyarladı
Özenle sakladığım umutları birisi aldı
Yıprandım bi' gün birisi çıktı bir gün ötekisi
Beni gören eşim dostum ne dese beğenirsin?
İtiraf et çok şey bekliyorsun hayattan
Bekledikçe hayallerin ekmek gibi bayatlar
Sözlerin yumruk misali mosmor kalbim dayaktan
Ve otobüs gibi bi' gün binersen gidersin ayakta
Aldım kalemi elime daldım yine ben evime
Kimler aldı kimi ve kime değişti bilmece
Ben kimsesizlerin yanında selamı veren esen
Bir düşün sence düzen alır mı kırdığın kalbi tamir edemesen?

Nakarat: Felâh]

Birileri bana hatırımı sordu
Yine kalbim garip mi durdun
Aldım nefesi durdum
Kendim kendimi duydum

Birileri bana derdimi saçmış
Yine insan kendini aşmış
Benim bu kalbim çoktan yanmış
Bana yeter doydum

Birileri bana hatırımı sordu
Yine kalbim garip mi durdun
Aldım nefesi durdum
Kendim kendimi duydum

Birileri bana derdimi saçmış
Yine insan kendini aşmış
Benim bu kalbim çoktan yanmış
Bana yeter doydum